header

خارج فقه القضا (99-1400) - جلسه 82

ادامه گفتگو از منع و جواز و برخی نکات پیرامون
با قبول توکیل توسط فقیه نوبت به اضطرار نمیرسد
بیانی دیگر برای منع توکیل : وکیل کارش به موکل منسوب است ولی در قضا اینگونه نیست.
وکالت در اجرای صیغه قبول است.
بررسی اجمالی متن فوق

خارج فقه القضاء (1400-1401) - جلسه 82

خارج فقه القضاء (1400-1401)

اشاره به روایات دال بر اعتبار عدالت در شاهد بدون اشاره به اعتبار جنسیت خاص و تعدد یا با اشاره به اعتبار این دو.
اعتبار تعدد در شهادت به هلال.
نسبت عدالت فقهی و عادل با وثاقت و ثقه عام و خاص من وجه است. عدالت در لغت و عرف یعنی میانه روی، عدم اعوجاج و عدم ستم در داوری. عدالت نسبی است به اعتبار جهت و متعلق.
اشکال بر قائلان به اعتبار عدالت فقهی با وجود چندین روایتی که گذشت.
تنها دلیل روایت ابن ابی یعفور است در حالی که:
1. این روایت نقل به معنا شده و غیر خالی از تشویش است.
2. تفسیر مضیّق عدالت با کارایی گستره آن قابل جمع نیست.
3. تفسیر مضیّق عدالت با انفتاح در طرق اثبات آن قابل جمع نیست.
ما در جنسیت و تعدد نیز حرف داریم مگر دلیل مقتضی تعدد یا اعتبار جنسیت خاص باشد.