جلسه بیست و سوم (47)
برخی ادعا کرده اند که اداره امور امت در عصر غیبت از وظایف فقیه است. بدون اینکه رای مردم در مشروعیت حکومت دخالت داشته باشد.
نظیر عصر حضور و ولایت معصوم علیه السلام
و آن را به روایات معتبر مستند دانسته اند.
و ادله دال بر اعتبار رای مردم را جواب داده اند.
بنیان فلسفی - کلامی این اندیشه فارق از نصوص مورد ادعا
برخی گفته اند : مالک کل هستی خداوند است و او هست که باید حاکم را تعیین کند؛ نه مردم.
در امتداد این بنیان به اصل احتیاط در وقت شک قائل شده اند و به عدالت پیشینی در تشریع قائل نیستند.

بررسی شرکت در ابدان و اعمال
ادله منع : اجماع - اصل عدم شرکت - غرر - عدم اذن از طرف شارع - منافات با قواعد
نقد این ادله
اجماع مدرکی است بر فرض ثبوت.
اصل عدم با وجود ادله عام تنفیذ معاملات، کنار میرود.
غرر بنابر نظر مشهور در شرکت مانع نیست.
قاعده ای هم برخلاف صحت شرکت ابدان وجود ندارد.

جلسه بیست و سوم (37)
راه سوم تصحیح عام بنا های قانون گذارانه عقلا در سیره های جدید : استفاده از عمومات تنفیذ و اطلاقات و قاعده و حدیث تسلط
بیان مبانی در تفسیر حدیث تسلط
امکان رفع شک در شبهه حکمیه با قاعده تسلط

پاسخ به چند سوال
تمرین فقهی
نقل یک فرع فقهی از تحریر الوسیله و تفصیل الشریعة
اختلاف جانی و مجنی علیه در ذهاب سمع مجنی علیه
اطمینان قائم مقام علم مطلق نیست.
در صورتی که راه علم باز باشد باید از علم صحبت کرد.
نظر کارشناس و آزمایشات اماره قانونی باشد، اطمینان شرط نیست.