مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 36
سه نسخه در بحث: 1. ملاصدرا: جامد مبدأ اشتقاق نیست.
(جواب) چه اشکال دارد جامد نیز مبدأ اشتقاق باشد؟ مگر معنای مبدئیت چیست؟(توضیح) حدود لزوم متابعت از علم صرف،لغت و برخی ارتکازات.
2. ملاصدرا: مبدأ تحدد و تشمس است. میتوان گفت مبدأ مثل جاهای دیگر مواد ح.د.د است. مثل استحداد که ماده اش ح.د.د است.
اشکال مرحوم طباطبایی بر کلام ملاصدرا - پس وضعیت حداد مثل وضعیت تاجر و... است.
3. مبدأ حدید ح.د.د باشد و مبدأ حدّاد حدید باشد.
مقصد اول اصول فقه (1403-1404) - جلسه 36
فی تفسیر الفور بناء علی اقتضاء الصیغة ایاه.
تفسیر این عنوان توسط محقق خراسانی - دو وجه در مساله مبتنی بر وحدت مطلوب و تعدد آن - نظر محقق خراسانی خود صیغه هیچ دلالتی ندارد.
التحلیل و النقد: دو گونه بحث میتوان کرد:
1. بنا بر قول به فور آیا تکلیف ساقط میشود با تخلف در آن اول یا نه؟
2. اگر ساقط نمیشود، فوریت آن در آنات بعد محفوظ است یا نه؟
محقق خراسانی این دو بحث را جدا نکرده است. گویا جواب فرض دوم را به اثبات میداند و مسلّم گرفته است.
محقق خراسانی بحث را مبتنی کرده بر قول به اقتضای صیغه فوریت را ولی بحث تعدد و وحدت مطلوب بر فرض استفاده فوریت از قرائن خارجیه نیز مطرح است.
مرحوم آخوند صیغه را خالی از دلالت بر وحدت مطلوب و تعدد مطلوب میداند قهراً باید از خارج استفاده شود، ایشان حکم صورت شک را بیان نکرده است!
اصول فقه - تعارض ادله (97-98) - جلسه 35
حل مصادیق مشترک تعارض و تزاحم در کلام محقق خراسانی
اصول فقه-تعارض ادله - جلسه 35
سند روایت
گزارشی کوتاه از بخش مربوط به علاج روایت
تحلیل و نقد روایت
بیان برخی ابهامها و نقدها بر روایت
مراد از شهرت
مناقشه در حجیت علی الاطلاق بینه