جلسه بیست و هشتم 1400-1402
جلسه هفتم 1401-1402
ضابطه جواز حق رجوع
هرگاه در دو سبب طولی مقتضی ضمان باشد جواز رجوع به هردو ثابت است هرچند ممکن است به خاطر جهل و غرور استقرار ضمان بریکی از اسباب باشد.
مثلا کسی طعام دیگری را غصب کند و به ثالث دهد و او اتلاف نماید.
سبب اول ضمان به ید دارد
سبب دوم ضمان به اتلاف دارد
لکن گاه در همه اسباب طولی اقتضای ضمان نیست مانند گذارنده پانسمان در بدن مریض یا پزشک معالج در فرض کوتاهی اسکراب که کنترل کننده نهایی است.
یا حفار برای خدمت رسانی با کوتاهی کنترلچی نهایی.
توضیحاتی پیرامون اصل حسن نیت و تعاقب ایدی.

ادامه بیان ادوار اخباریگری
با 5 دوره از اخباریگری مواجه هستیم
تاریخ و نمونه های هرکدام
عنصر ثابت و علی البدل در اخباریگری
اخباریگری مقول به تشکیک است

مقارنه مساله 20 با مساله 23 که از تعریف عدالت - راه معرفت و راه اثبات آن می‌گوید. راه معرفت را حسن ظاهر کاشف علمی یا ظنی می‌داند و راه اثبات را شهادت عدلین و شیاع می‌داند.
مساله 36: طرق علم به فتوای مجتهد در این جا اخبار عدل واحد مطرح می‌شود بلکه شخص موثق اگر حرفش اطمینان آورد. از شیاع گفته نشده با این که شیاع هم وجه دارد.
مساله 44: عدالت به شهادت عدلین و معاشرت و اطمینان و شیاع مفید علم. تفاوت مساله با مساله 23.

مساله ششم
تقاص و سبّ