تحقیق قاعده لطف از منظر نصوص دینی

گفتگو از امکان جریان وکالت و تولیت در قضا
تولیت و وکالت در عصر حضور و این دو در عصر غیبت
تصویر صاحب جواهر به امکان توکیل یا تولیت در عصر غیبت و رد آن در کلام جامع المقاصد

بیان موقعیت علم در قضاوت در قانون ج.ا. ایران
منظور از علم دانش یا آگاهی نیست بلکه حالت قاطع شخص است
در معصوم علیه السلام بحثی نیست،بلکه گفتگو در مورد غیر معصوم است.
قاضی نه تنها جایز است بلکه واجب است مطابق علم خود قضاوت کند.
برخی تذکرات دیگر
آرای فقیهان در مساله
نظر مشهور بلکه اجماع در مساله بر اعتبار علم قاضی است مطلقا
اشاره به پنج نظر در مساله
کلام صاحب جواهر و ادعای اجماع

ادله مخالفان احتیاط با امکان اجتهاد و تقلید هر چند فی الجمله: 1. ظاهر سیر مرتضی و رضی: اتفاق بر بطلان تقلید تارک اجتهاد و تقلید سید رضی:«الاجماع علی ان من صلی صلاة لایعلم احکامها فهی غیر مجزیة»
2. اعتبار اطاعت در صحت عبادت مقتضی منع احتیاط است.
3. احتمال دخل اجتهاد یا تقلید در حصول غرض.
4. ان الانشاء یعتبر فیه الجزم و لایتحقق هذا بالاحتیاط.
5. احتمال قصد وجه و تمییز.
6. کلام محقق نایینی اگر عمل مورد امر است لکن در نوع امر شک داریم در این جا احتیاط جایز لکن اگر در اصل تعلق امر شک داریم احتیاط وجه ندارد؛ زیرا امتثال اجمالی(با احتیاط) در طول امتثال تفصیلی(با اجتهاد و تقلید) است.
7. مستلزم لعب به امر مولا است. 8. ....
جواب ادله مخالفان(تذکر محل بحث عروض عناوین ثانویه نیست):
1. اجماع واضح نیست.صغری و کبری
2. اطاعت با احتیاط نیز حاصل است لدی العقل و العرف و العقلا
3. صرف احتمال دخل دلیل ندارد. نهایت موجب شک است که بحثش می‌آید.
4. منافات با جزم در منشأ ندارد.
5. اعتبار قصد وجه دلیل می‌خواهد.
6و7. ضعیف است(توضیح)