فلسفه تفسیر (1400-1401) - جلسه
اصل در تطبیقات آیات بر جری و تمثیل است و انحصار نیازمند دلیل است.
اصل تمثیل و جری مستند است به سیره و روایات دال بر فرازمانی قرآن و فلسفه نزول قرآن.
نشانه تمثیل میتواند عقلایی یا عقلی بودن مفاد آیه باشد
نشانه انحصار را میتوان از مفاد خود آیه یا قرینه عقلی و وجدان یا روایات وارده و تراث تفسیری از عالمان دین دست آورد.
بیان نشانه های انحصار در آیه اولو الامر و آیه تطهیر
اشاره به روایات، ادراک نقل و وجدان و کلام ابن کثیر دمشقی در اینباره
فلسفه تفسیر(1400-1401) - جلسه
8. اختلاف نهادهای تفسیر در تفسیر آیات:
اشاره به اختلاف روایات وارد در ذیل کریمه(ثم لیقضوا تفثهم) و پرسش عبدالله بن سنان و جواب امام علیه السلام. روایت موسی بن أشیم و توجیه امام علیه السلام
شاید از برخی روایات (روایات تفویض) برداشت شود که ائمه علیهم السلام از شأن معنادهی به آیات برخوردار بوده‌اند.
9. جری و تمثیل یا انحصار: روایات مفسّر قرآن که عهده دار تطبیق غیب در الذین یومنون بالغیب بر امام مهدی عجل الله تعالی فرجه و گاه از باب انحصار است مثل تطبیق اولوا الامر بر ائمه معصومین علیهم السلام و در زمان شک باید جری و تمثیل را مقدم کرد.
دلالت روایات یا قرائن بیرونی گاه تعیین کننده یکی از این دو جهت است.