توضیح کارکرد گرایی و اسم گرایی
وجود نشانه هایی از هردو در نصوص دینی و فقه (آرای فقیهان)
اسم گرایی و کارکرد گرایی به عنوان دو روش اجتهاد جدا از هم که هرکدام طرفدارانی داشته باشد نیست.
بلکه رگه هایی از هردو رفتار گاه در اجتهاد یک فقیه دیده میشود.
شیخ انصاری، محقق خراسانی و محقق نایینی با اشاراتی که دارند وارد این بحث شده اند.
شیخ انصاری عروض عوارض بر موضوعات احکام را از سه حال خارج نمیداند :
1. موردی که اگرچه باعث تغییر نام میشود ولی عرف عروض را مانع اجرای حکم بر پدیده ای که نام جدید دارد نمیبیند.
2. مورد دوم حکم را جاری میکند در موضوع جدید لکن به کمک استصحاب
3. مورد سوم که از استصحاب نیز کاری برنمی‌آید.
آنچه در کل از رفتار فقها استفاده میشود اصالت اسم گرایی است.

تاثیر توجه به واقعیت های حاکم بر قصه گویی در صدر اسلام بر استنباط حکم قصص
نفوذ یهود در بدنه جامعه اسلامی از طریق قصه پردازی
نفوذ یهود و مسیحیت از زمان خلافت عمر بن خطاب
مساله هفتم
اسم گرایی یا کارکرد گرایی در فقه با تطبیق آن بر پدیده های هنری

فلسفه فقه هنر
لزوم پیدا کردن عنوان پایه و اصلی در اجتهاد
آیا مثل غنا به عنوانه موضوع حرمت است یا به عنوان انه باطل و انه لهو و انه لعب
تحقیق در اینباره
تفاوت خیار غبن با غير آن
لزوم تفکیک ثابتات از متغیرات
نومینالیزم و فانکشنالیزم
نقل دو روایت که غنا را از موضوعیت می‌اندازد

توضیحاتی در اطراف ماده 660 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 و ماده 516 قانون مجازات اسلامی و 640 مصوب 1370
تلقی صحیح از مفهوم و ناصحیح
اسم گرایی
کارکرد گرایی
نقد صد شتر به عنوان دیه