اشکال بر اطلاق گرایی محقق نایینی در اخذ به اقرار مقرّ حتی با علم به خلاف.
اشکال بر مقایسه علم به خلاف با اقرار به نفع دو نفر و علم اجمالی به خلاف واقع بودن یکی از اقرارها در علم اجمالی به خلاف بودن یکی از دو اقرار نسبت به هر اقراری شک است و اقرار در فرض شک معتبر است.
باید در گستره اعتبار اقرار بنای عقلا را دید.
اعتبار سند رسمی به حضور دو شاهد نیست. البته در سند غیر رسمی حضور دوو شاهد لازم است.
نقد نسبت تقدم استصحاب بر ید به محقق عراقی
نقد تقدم استصحاب به طور مطلق بر ید
موارد متفاوت است و ما به این تفاوت باید توجه کنیم.

طرح برخی مسائل در اطراف عقل واجماع
اجماع و حساب احتمالات
اشکالات صاحب حدائق بر تحقق و اعتبار اجماع
جواب به صاحب حدائق
لزوم گفتگو از منبع واره هایی چون عرف
مصالح مرسله
قیاس و استحسان در اصول فقه
برخی مبانی اساسی در اصول فقه مثل ماهیت حکم و برائت آن و ...

اشکال بر بیان محقق عراقی که مسائل علم رجال را داخل در علم اصول فقه می داند.
باید از اصول فقه و رجال به عنوان علمی که به تعیّن رسیده است صحبت کرد نه علم در حال شدن و بدون تعیّن.
اشکال بر بیان کسانی که مسائل رجال را خارج از مسائل علم اصول می دانند.
نظر صحیح این است که مسائل رجال داخل در اصول فقه نیست،لکن نمی توان تعریف جامع و مانعی از این دو علم
-مثل سایر علوم یا بخشی از آن ها-ارائه داد.
اصول عملیه و علم اصول

تعریف جامع و مانع علم اصول مثل بسیاری از تعریف ها ممکن نیست
برای علم اصول واقع مکشوفی هست.
اصول غیرفقه،غیر کلام و... است.
طرح سه مساله در تعریف علم اصول:
1-آیا علم اصول،علم رجال را شامل می شود؟
2-بحث از اصول عملیه بحث اصولی است؟
3-فرق مسائل اصول با قواعد فقه؟
علم اصول و رجال-نظر محقق عراقی و توجیه عدم دخول رجال در تدوین در علم اصول و...