مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه
1. عنوان مشیر محض است. بدون دخل در حکم
2. مصلحت مبدأ است - علیت مبدأ للحکم و صرف جری مشتق بر ذات و لو فی ما مضی
3. مصلحت معیار - علت حدوثاً و بقاءً
استدلال متوقف بود اگر اخذ عنوان در آیه به نحو اخیر بود ولی اگر به نحو دوم باشد مدعی ثابت نمیشود.
و لاقرینه که به نحو اخیر باشد لو لم نقل قرینه بر نحو دوم - توضیح قرینه
ان قلت: استدلال امام علیه السلام میرساند که به نحو اخیر است نه مجاز و قرینه و... قلت: ...
اشاره به تفصیل بین محکوم علیه و محکوم به
جواب تلبس آناً ما برای اجرای حدود کافی است به علاوه اشتراک لفظی پیش میآید که ملتزم ندارد.
مقدمه اصول فقه (1400-1401) - جلسه
سنجه های کشف مصلحت و مفسده مورد نظر شارع - مبانی کشف مصلحت - ترتیب مصالح از الاهم فالاهم - نهاد یا فرد مسئول تشخیص مصلحت.
تقسیم مصلحت به مصلحت: مبنا و مبدأ و معیار
تعریف هر کدام از این اقسام
سنجه های کشف مصلحت: ادراک قطعی عقل - صراحت یا ظهور نص معتبر - مناسبات حکم و موضوع - الغای خصوصیت - تنقیخ مناط - استقراء
منابع استنباط و منبع واره ها : عرف - استحسان - مصالح مرسله و ... (88-89) - جلسه
استفاده از مصلحت فقط در مورد یقین و قطع