مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه
3. از نظر عقل و عقلا قرار ثابتی وجود ندارد البته اصل اولی بر عدم استحقاق است لکن مخالف اثابه نیستند.(رد اطلاق کلام محقق اصفهانی مگر توجیه شود)
اثابه به ذی المقدمه بر نمی‌گردد.(رد کلام آخوند خراسانی)
تنها در فرض استناد به دستور مولا استحقاق قابل درک است.
مگر تفضل مولا باشد چنان که گاه از برخی آیات برداشت می‌شود. (رد کلام محقق ایروانی مگر توجیه شود)
نسبت به استحقاق عقاب یدور مدار مخالفت نفس واجب نفسی یا حرام واقعی.فتأمل
4. استشهاد به برخی روایات مانند: روایات باب زیارت و نماز جماعت برای اعطای ثواب برای خود مقدمه
مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه
ان قلت: در نصوص دینی گفته شده ظلم در مورد خداوند معنا ندارد.(سوره بقره 57 و اعراف 160 و روایت زراره از امام باقر علیه السلام)
قلنا: آیات و روایت در ستیز با اقتضای وجدان، لغت و عرف نیست و مراد از نفی ظلم اضرار و تنقیص و غصب است چنان که از روایت استفاده می‌شود و از کلمات برخی از مفسران.
روایت امام باقر علیه السلام نیز دال بر اطلاق ظلم به خداوند توسط بنده است.
آیات « و ما قدروا الله حق قدره» استحقاق ثواب و عقاب در امتثال و مخالفت با واجب غیری
در مساله حداقل 5 نظریه وجود دارد.