صورت دوم آن جا که عامی وجود دارد و دو خاص و بین دو خاص نسبت عام و خاص من وجه حاکم است. در اینجا هم گفتگو از انقلاب نسبت مجال ندارد.
ادامه کلام محقق خویی
صورت سوم جایی که نسبت خاص ها با یکدیگر عام و خاص مطلق است. این صورت خود به دو بخش تقسیم می شود. در یک بخش انقلاب نسبت بی معنا است و در بخش دیگر معنا دارد.