خارج فقه القضا (1400-1401) - جلسه
دلیل لزوم جزم در ادعای مدّعی - مناقشه در کلیت این نظر - اگر مدعی مستنداً به مثل اصل استصحاب ادعا کند (البته به انکار برنگردد). دلالت برخی روایات که گاه جزم لازم نیست. جواب محقق بجنوردی از توهم مطرح در اطراف پرونده فدک.
دو ادعا وجود دارد: نسبت به یک ادعا حضرت مدعی هستند و نسبت به یک ادعا ابوبکر مدعی بود و نظر حضرت به ادعای دوم بود - نقد این جواب - جواب صحیح: لزوم توجه به شخصیت پرونده که معصوم بود حتی به اعتراف خصم و مال فدک مهم بود و بی تکلیف نباید می بود و حدیث نحن معاشر الانبیاء را خصم مطرح کرد و آثار عدم صحت برداشت ابوبکر از آن هویدا بود.
خارج فقه القضا (1400-1401) - جلسه
سوال: آیا درست است قانون گذار در امارات دخالت مصداقی کند؟ مثلا ید طولانی مدت با کوتاه مدت را جداگانه یا سکوت طولانی مدعی آگاه را اماره به نفع طرف مقابل قرار دهد؟
یا این امور را باید واگذار کند؟
جواب: موارد متفاوت است - توضیح در درس داده شده است.
ارائه نمونههایی از فراست قضات
جواب محقق نایینی از شبهه مطرح در اطراف فدک
ابهام در جواب محقق نایینی و ناتوانی آن از حل اشکال متوهم.
جواب دوم: مدعی باید در ادعای خود قاطع باشد و ابوبکر در ادعای خود قاطع نبود.
نقد جواب دوم: عدم کلیت وجود قطع برای مدعی
خارج فقه القضا (1400-1401) - جلسه
نکاتی راجع به گستره اعتبار اقرار - لزوم توجه به شخصیت واقعی مقرّ - تشکیل پرونده شخصیت از مقدمات واجبِ حکم به قسط و عدل است.
نقد محقق نایینی در اطلاق گرایی نسبت به اقرار - وی معتقد است مقرّ مواخَذ به اقرارش میشود حتی در فرض علم به کذب اقرار.
لذا در فرض اقرار ذوالید هر چند توضیح بدهد که خریده است، دعوا منقلب میشود(ذوالید مدّعی به حساب میآید و مدّعی، منکر به حساب میآید)
محقق نایینی جواب کسانی را میدهد که میگویند: با علم یا بینه بر این مال که سابقاً مال دیگری بوده است دعوا منقلب نمیشود پس چرا با اقرار دعوا منقلب میشود؟ اقراری که در امتدادش گفته شده: مال به من منتقل شده است. نقض محقق نایینی به دو اقرار نسبت به یک عین برای دو نفر.