در صورت نبود اذن یا تقصیر (و قصور) ضمان هست :
للاجمع
لوجود المقتضی و هو اطلاق دلیل الضمان و عدم المانع
لمعتبرة السکونی
با وجود اذن و نبود تقصیر سه نظر هست :
1. ضمان نیست مطلقا / للاصل / الضمان یسقط بالاذن / فعل جایز لا یستعقب ضمانا / قاعده احسان
2. ضمان هست مطلقا حتی با برائت گرفتن. چون برائت فایده ندارد.
3. ضمان هست مگر با برائت لروایة السکونی / اذن برای علاج است نه اتلاف / فعل جایز منافی ضمان نیست / قاعده احسان هم مورد ندارد چون پول میگیرد و واقع احسان نیست.