حکم شناسی لهو، لعب، لغو و باطل
در فقه و در شریعت مطهر
درمورد لهو و لعب اختلاف است. بدین قرار :
1. این دو عنوان بما هی هی حرام است
2. بما هی هی حرام نیست
3. لهو حرام - لعب غیر حرام
4. عکس مساله سوم
نقل کلمات فقها در اینباره
بررسی حکم لهو در قرآن
مستفاد از قرآن عدم حرمت لهو است بما هی هی
هرچند در آن خسران، ضرر و ... وجود دارد.
گویا حرام کلامی است؛ و نه فقهی.

به دلیل ارتباط غنا و موسیقی به مفاهیم لهو، لعب، لغو و باطل لازم است این مفاهیم تا حد امکان حکما و موضوعا روشن شود.
این مفاهیم علی رغم بسامد فقهی و شرعی مفهوما و حکما غریب مانده است.
آنچه از شیخ انصاری راجع به معنای لهو و لعب گذشت شاهد این ادعا است.
کلمات سایر فقها روشن تر نیست.
در لغت، لهو به سرگرمی به آنچه مهم نیست و اعراض از آنچه اهم است یا مهم همراه با نوعی استمرار تفسیر شده است.
لعب به معنای بازیچه و بازی هرچند استمراری در آن نباشد، معنا شده است.
لغو، بیشتر کلام بیهوده است و باطل مقابل حق به کار میرود.