استفاده از عقل ابزاری برای ضرورت و تکلیف به تعلم احکام قبل از بلوغ
عقل ابزاری غیر از عقل در قاعده ملازمه است
توضیح ادراک عقل در مقام
1. شارع تکلیف دارد و نباید فوت شود
پس تعلم واجب است مثل تهیه سایر مقدمات مفوته
نظیر ادراک وجوب اطاعت
1. ضرورت وجوب تعلم
2. البته طریقی است
3. در محرمات نیز جاری است
4. در تکلیفیات جاری است و نه وضعیات
5. آنچه شرطش بلوغ است خارج است مثل اجرای حدود و قصاص

دفاع از محقق نایینی در جریان قاعده ملازمه در مقام ضرورت نزد عقل گاه از آن حکم شرعی در نمی آید مثل ضرورت در مقدمه واجب و در سلسله معالیل و در ما نحن فیه.
در ما نحن فیه قاعده ملازمه جاری است و حدیث رفع قلم قابل تقیید است.
قاعده عقلی قابل تخصیص نیست پس ضرورت تعلّم للصبی قابل تخصیص نیست ولی حدیث رفع قلم قابل تخصیص است.
آیا آن چه در وجوب تعلم جاری شد در ضرورت های دیگر عقلی هم جاری است؟ (توضیح)