پاسخ به پرسش های درسی روزانه اصول جلسه 36(1401-1402)

پرسش های درسی روزانه اصول
جلسه سی و چهارم خارج اصول فقه

سه نظر در وضع حروف: هر سه عام- وضع و موضوع له عام و مستعمل فیه خاص- وضع عام بقیه خاص
برخی گویند: حروف به ازای چیزی وضع نشده تا موضوع له آن عام یا خاص باشد.
1. بیان کون الکل عاماً از محقق خراسانی گذشت. نقد آن در ترادف انگاری معنای اسمی و حرفی هم گذشت.
بیان محقق حائری و نایینی در مساله.
محقق حائری: برخی مفاهیم نحوه وجودش در خارج تبعی و بالغیر است. این مفاهیم در ذهن گاه مستقل تصور می‌شود مثل مفهوم ضرب بدون هیچ بسته‌ای و گاه غیر مستقل مثل خارج.
در لحاظ اول و دوم هر دو کلی است.در واقع قید در ذهن بودن ملغی است؛ البته در لحاظ دوم باید عناصر دیگری هم تصور شود.
مثلا حقیقت ابتداء سه نحوه وجود دارد: نفس الامری - ذهنی مستقل - ذهنی به نحو نفس الامری

تصویر دو تصور و انتقال از تصور اول به دوم و ترکیز بر تصور دوم و این است رمز توافق دائمی وضع و موضوع له از حیث عمومیت و خصوصیت.
معانی الحروف و حال الوضع و الموضوع له و المستعمل فیه فی الحروف.
تتبع در آراء؛ سه مذهب کلی: 1. همان معنای اسمی 2. حروف اصلا معنا ندارند 3. معنی آنها با معانی اسمی متفاوت است.
بیان رأی اول: موضوع له و مستعمل فیه مثل اسماء اجناس است، زیرا خصوصیت متوهم اگر باعث شود که معنا جزیی حقیقی خارجی شود، این صحیح نیست زیرا گاه معنا کلی است.
و اگر باعث شود که معنا جزیی ذهنی شود، زیرا باید حالت برای معنای دیگری فرض شود و از خصوصیات آن فرض شود مثل عرض(منتها عرض در خارج وابسته است و معنای حرفی در ذهن) و لذا قیل: ما دل علی معنی فی غیره این هم صحیح نیست، زیرا:
1. فلابد من لحاظ آخر زیرا تصور مستعمل فیه لازم است.
2. نباید بر خارجیات صادق باشدزیرا ذهنی است.
3. پس سیر از بصره تنها با تجرید و الغای خصوصیت امکان استعمال دارد.
4. این لحاظ مثل لحاظ در اسماء است و چنان که این ملاحظه در اسماء ملحوظ نیست در حروف هم نیست.
نتیجه: هیچ تفاوتی بین معنای حرفی و اسمی نیست.