جلسه چهل و یکم 1400-1402
جلسه بیستم 1401-1402
اقتضای تحقیق : در هرمورد که شارع در فرض بهبود، دیه را کمتر قرار داده، با درمان دیه کم می‌شود. و الا اطلاق ادله دیه فرقی بین امکان درمان و ترمیم نمی‌گذارد.
براین اساس برخی فتاوای فارق در ازاله بکارت مورد مناقشه قرار می‌گیرد.
ازاله بکارت مفهوم عرفی است و در تشخیص آن در موارد مشکوک اطمینان خود شخص معیار است هرچند با استمداد از نظر کارشناس.

جلسه سی و نهم 1400-1402
جلسه هجدهم 1401-1402
ازاله بکارت به غیر وطی
سه نظر در مساله
1. ثبوت مهر المثل مطلقا
2. ثبوت ارش البکارة به شرط اکراه
3. ثبوت ارش البکارة در صبیه مطلقا و در بالغه به شرط اکراه
نظر صحیح با استناد به دو روایت نظر اول است
بیان مبنای هر نظریه

جلسه سی و هشتم 1400-1402
جلسه هفدهم 1401-1402
تایید معادل بودن ارش البکارة با مهر المثل به روایت طلحة بن زید و صحیحه عبدالله بن سنان
بنابراین حکم مزبور در واقع استثنایی است از قاعده عام ارش
سوال سوم
ازاله بکارت با غیر مقاربت
سه نظر در اینباره

جلسه سی و هفتم 1400-1402
جلسه شانزدهم 1401-1402
ادامه گفتگو از ارش البکارة
قاعده اقدام
عدم جریان قاعده اقدام در غیر بالغ و در شخص بی‌توجه
حمل قاعده بر آنچه نزد عقلا است
سوال دوم
ارش البکارة چگونه محاسبه میشود
وجود دو نظر در اینباره
1. معادل مهر المثل است
2. نظر کارشناس