گستره شناسی مصونیت دیپلماتیک، کنسولی و اماکن در شریعت - گستره مصونیت مجاز در اصل و فرع خودش تابع مصلحت است.
حمایت کنسولی حمایت یک کشور از اتباع خود، در کشور بیگانه است( حقوق کنسولی) مصوب 1963 در وین.
مامور کنسول احیاناً از مصونیت برخوردار است و با تخلف در کشور میزبان فراخوانده می‌شود یا اخراج می‌گردد.
اصل دعوت و هدایت: بنیادی حاکم بر تفسیر قواعد و پایه مصلحت آن چه اصالت دارد اصل دعوت و هدایت است.
« و قاتلوهم حتی لا تکون فتنة و یکون الله کله لله»
وجوب احیانی مصونیت - وجوب طریقی مقاتله و وجوب اصالی عینیت یافتن دین.
کارایی ابزاری این نگاه نسبت به تراث: مصونیت قضات نسبت به تعرض معترضان - خطای قاضی و کارگزاران - اقتضای قاعده احسان و امانت.

لزوم گسست دو ساحت: ساحت قبل از اعطای مصونیت و ساحت بعد از آن.
در ساحت اول باید: عدم تعطیلی حدود - مصونیت مالی و جانی افراد - قاعده نفی سبیل و... در نظر گرفته شود.
در ساحت دوم: وفای به عهد باید مطمح نظر قرار گیرد و نمی‌توان با تمسک به عناوین ثانوی به راحتی نقض عهد کرد. تخلف از حدود شرعی و تخلف از مقررات موضوعه نیز باید جدا شود.
توجیه مصونیت در صورت دوم راحت است بر خلاف صورت اول. تعرض دیپلمات به جان و مال افراد جز به استثنا نمی‌تواند مورد استثنا و مصونیت باشد.
باید در محدوده فعالیت دیپلماتیک قرارداد در فرضی که با مقررات کشور میزبان ناهمسویی کند یا در محدوده احکام شرعی که مورد اعتقاد دیپلمات نیست.