پردیس فارابی
کارشناسی ارشد
چهار نه:
1. توسعه منابع بیش از چهار منبع ممنوع
بنابراین مثل عرف، بنای عقلا و مصلحت از منابع استنباط نیست
2. عبور از اصول عملیه ممنوع
بنابراین در مواردی در شبهات حکمیه مصداقیه فقیه باید از اصول عملیه بهره برد
3. توسعه استفاده از اصول عملیه ممنوع
فقیه باید با استنطاق ادله فقهش فقه کشف باشد نه فقه عذر
برخی فقها ناموجه از اصول عملیه استفاده کرده اند
4. آمیخت امارات و اصول عملیه ممنوع
این دو نهاد باید هرکدام در جای خود استفاده شود و به طور طبیعی تا اماره وجود دارد نوبت به اصول عملیه نمیرسد