توجیهات بطون قرآن در آرای مشاهیر اصول
3. نازل به نزول در هفت یا هفتاد مرتبه است
4. توسعه در مصداق معنا
5. اشاره به تفاوت در استفاده از قرآن به اعتبار مراتب توان انسان
داوری در آراء:
1. مقارن به جای استعمال مفهوم است لکن دلیل ندارد و از روایات نیز هدایتی بر آن نیست.
2. نزول هفت یا هفتاد مرتبه قرآن بنیان ندارد نزول علی سبعة احرف داریم که آن هم محل بحث است.
3. استعمال در بیش از یک معنا مدلول روایات نبوده است.
اشاره به دو حدیث ناب.

نکات در اطراف روایات ظهر و بطن
1. توسیع در مصداق معنا 2. استفاده مدلول تصدیقی جدید
3. توجیه موارد جواب های مختلف - شاید غالبا از قبیل اول یا دوم بوده است(ربطی به استعمال در بیش از یک معنا ندارد و به کار استنباط می‌آید)
4. ظهره تزیله و بطنه تاویله معنای دیگری از بطن است و منافاتی با گذشته نیست چون متوافقین هستند(ربطی به استعمال در بیش از یک معنا ندارد)

ان البحث عن حقیقة الاستعمال لیس بحثاً عن شیء مجهول حتی یوجّه النزاع فیه - ذاهب الی الافناء لا یمکنه انکار العلامیة و ذاهب الی العلامیة لایمکنه انکار کون اللفظ و وجهاً للمعنی و...
نتیجه: در بسیاری از موارد نزاع واقعی نیست.
اشتراط انحصار نیز چنین است - چیزی به نام انحصار نداریم نهایتاً خلاف متعارف است.
مساله عقلی نیست - نوعی خلط مثل استلزام صدور کثیر از واحد
اقتراح: جواز الاستعمال علی وجه الحقیقة اگر همه اطراف معنا حقیقی باشد بالقرینه مگر در مقام تعمیه و ابهام گویی.
مناسبات قرآن و مساله بطون با استعمال در بیش از یک معنا

رجوع بیانات منع به یک دلیل و تفاوت در ادای مراد است - مناقشه بر رفتار مرحوم صدر و محقق خویی در مساله - دلیل قائلان به جواز: مقتضی موجود مانع مفقود است. بیان محقق خویی در اثبات جواز.
نکات تحقیق: 1. ابتنای نزاع در اثبات انحصار علاوه بر استقلال 2. فرقی بین مبانی در تفسیر وضع یا در تفسیر استعمال نیست. 3. بحث از استعمال و شرط احتمالی آن بحث از مجهول الکنه نیست تا اختلاف در آن موجّه باشد.
هیچ کدام نمی‌تواند کلام دیگری را ردّ کند.