تفسیر قرآن کریم (1403-1404) - جلسه
نسبت به آیه 48 که چهار معنا دارد:
1. لاتجزی نفس عن نفس شیئا
2. و لایقبل منها شفاعة
3. و لایوخذ منها عدل
4. نفی نصرت
مشابه این آیه، آیه 123 همین سوره است.
نسبت به مفاد اول باید گفت: آیه مربوط به آخرت است لکن نفی مجازات به جای دیگری به طور مستقیم در دنیا نیز وجود دارد. مگر وقتی امتی مبتلا به عذاب میشود که باز هم مجازات به جای دیگری نیست.
لزوم تفکیک نفی مواخذه و مجازات و عقاب از نفی مسئولیت و تکلیف. اولی منفی است لکن دومی منتفی نیست.
و اصل شخص بودن مجازات ها اولی است نه دومی.
مفاد دوم طبیعتاً باید در نظامی حلقوی و هرمی مطالعه و اسناد دیگر شفاعت در قرآن و غیر قرآن دیده شود و جمع بندی صورت گیرد.
آیات 123 و 254 و 255 از سوره بقره نیز باید دیده شود.
مشکل اصل شفاعت گاه اسناد نقلی است، گاه عقلی و گاه اجتماعی( گرچه اجتماعی منشأش عقل حساب گر است) و بالطبع ادله مهار کننده شفاعت نامهار شده است نه بیشتر.
تفسیر قرآن کریم (1403-1404) - جلسه
شرح تفسیر آیات 40 تا 61 سوره بقره - وضعیت بنی اسرائیل - فرامین امری و نهی خداوند در این آیات به بنی اسرائیل - دقتی در آیه «و لاتشتروا بآیاتی ثمنا قلیلا» اشتراء به معنای انتخاب و برگزیدن.
13 فرمان اثبات و 6 نهی در این آیات - ظن در قرآن و در آیه« الذین یظنون انهم ملاقوا ربّهم...» به چه معناست؟
برخی توضیحات در این باره نفی نیابت - نفی شفاعت - نفی غرامت پذیری - نفی نصرت