حجت الاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست، در خصوص پیشینه فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر حرام بودن تولید، نگهداری و استفاده از سلاح کشتار جمعی و هسته‌ای اظهار داشت: پیشینه این فتوا از نظر قرآن و روایات به آغاز اسلام و زمان نزول آیات قرآن باز می‌گردد.

وی افزود: ممنوعیت استفاده، انباشت، به کارگیری و فروش سلاح‌های غیر متعارف که سلاح‌های هسته‌ای هم بخشی از آنها به شمار می‌رود در آیات متعددی از قرآن بر آن تاکید شده است.

عضو جامعه مدرسین حوزه، روایات پیامبر اکرم(ص) و نیز ائمه معصومین(ع) را دومین سند فقه شیعه برشمرد و افزود: در روایاتی از وجود پیامبر اکرم(ص) داریم که آن حضرت استفاده از سلاح های غیر متعارف را نهی کرده‌اند.

وی با بیان اینکه ممکن است برخی ها این سئوال را مطرح کنند که سلاح‌های شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای پدیده‌ای جدید و تازه است؛ چطور می‌توان منع استفاده آن را در اسناد هزار و چهارصد سال قبل استخراج کرد، اضافه کرد: در زمان رسول اکرم(ص) سلاح میکروبی نبود، اما پیامبر (ص) در جنگ‌هایی که در صدر اسلام صورت می‌گرفت اجازه تخریب خانه‌های مشرکین را می‌دادند؛ اما اجازه مسموم کردن آب آشامیدنی کفار با استفاده از سم را نمی‌دادند که این گونه موارد به ما اجازه استفاده از چنین سلاح‌های کشتار جمعی را نمی‌دهد.

حجت الاسلام علیدوست، تصریح کرد: وقتی قران کریم دستوری می‌دهد دلیل ندارد مصداق آن در همان زمان نزول آیات وجود داشته باشد و امروز فتوای رهبر معظم انقلاب در خصوص منع استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی، نظری از روی مصلحت موقت نیست؛ بلکه پیشینه آن به زمان صدر اسلام باز می‌گردد.

وی تاکید کرد: فتوا یک پدیده موقت نیست، بلکه برگرفته از اسناد جاویدان همچون قرآن و روایات است و تا موضوع عوض نشود تغییر فتوا معنایی ندارد.

وی در ادامه در پاسخ به این سئوال که آیا فتوای رهبری با آیه "و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه " سازگاری دارد یا خیر؟ و مگر سلاحهای شیمیایی و اتمی باعث تقویت بنیه نظامی لشکر اسلام نمی‌شود؟ افزود: این سئوال و اشکال معمولا در بین جوامع علمی مطرح می‌شود که باید به این افراد تذکر داد که آیه فوق را کامل و تا انتها بخوانند چرا که خداوند در این آیه می‌فرماید که باید چنان آماده بود تا دشمنان خدا و پیامبر(ص) بترسند؛ اما اگر سلاحی به کار بردیم که موجب ترس انسانهای دیگر هم باشد مصداق این آیه نخواهد بود.

وی با بیان اینکه تولید سلاح‌های هسته‌ای و کشتار جمعی و عدم استفاده از آنان بازدارندگی برای کشورها نخواهد داشت، افزود: این اعتقاد که ما سلاح هسته‌ای می‌سازیم اما از آن استفاده نمی‌کنیم تنها هزینه‌ای اضافی است اما اگر بگوییم که تولید می‌کنیم و در زمان خودش استفاده خواهیم کرد در چنین شرایطی اگر همه کشورهای جهان دست به این اقدام بزنند دنیا به جهنمی بزرگ تبدیل خواهد شد.

حجت الاسلام علیدوست، در ادامه ابراز داشت: ما در اصول فقه قانونی دارم که اگر خداوند به انجام کاری دستور می‌دهد آن کار باید با اسباب حلال صورت گیرد و استفاده از راه‌های حرام جایز نیست و به تعبیر دیگر وسیله برای رسیدن به هدف باید حلال باشد و به این امر معتقد نیستیم که هدف وسیله را توجیه می‌کند.

وی تاکید کرد: آیه و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه را باید در کنار سایر آیات دید و با آن را با سایر اصول فقه ارزیابی کرد.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم، با بیان اینکه بالا بردن دانش و علم در اسلام هنر به شمار می‌رود، افزود: ما معتقدیم که باید دانش هسته‌ای را داشته باشیم و مسیر علمی در این زمینه را ادامه دهیم، اما با ساخت سلاح هسته‌ای مخالفیم.

وی افزود: امروز برخی از قدرتهای دنیا که به مجهز به سلاح هسته‌ای هستند قادر به استفاده آن نیستند و این امر جنبه بازدارنگی ندارد.

حجت الاسلام علیدوست، ادامه داد: امروز در منطقه برخی از کشورها دارای سلاح هسته‌ای هستند اما در مناسبات مختلف و معادله منطقه و جهان تأثیرگذار نبوده و حرفی برای گفتن ندارند، اما هنر جمهوری اسلامی اسلامی این است که بدون استفاده از سلاح هسته‌ای در منطقه دارای نفوذ و تأثیرگذاری چشمگیری است.

وی در ادامه در پاسخ به سئوال دیگری در خصوص اینکه علمای اهل تسنن نسبت به استفاده از سلاح هسته‌ای چه نظری دارند و آیا نظر آنان همانند علمای شیعه است، افزود: علمای اهل تسنن در کل نسبت به پدیده‌های جدید همانند فقهای شیعه اظهار نظر نمی‌کنند، اما باید بدانیم که اهل تسنن و شیعه دارای اسناد مشترکی هستند و در این خصوص علمای اهل تسنن مخالفتی با فتوای منع استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی ندارند.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم تصریح کرد: فتوای مقام معظم رهبری مبنی بر حرام بودن تولید و نگهداری سلاح هسته‌ای یک نظر اسلامی و مذهبی است که فقه و شریعت اسلام به آن اعتقاد دارد.

وی افزود: ممکن است برخی از کشورهای اسلامی که هم اکنون دارای سلاح‌های هسته‌ای هستند در خصوص تولید سلاح‌های هسته‌ای از نظر علمای کشورشان استفاده نکنند و حرکت در این مسیر یک سیاست دولتی باشد.