آیت الله ابوالقاسم علیدوست عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه در جمع طلاب مدرسه علمیه امام خمینی(ره) ارومیه با اشاره به اهمیت وقت و توجه به اوقات عمر، اظهار داشت: دو نظر عمده در توجه به وقت وجود دارد.

وی با بیان اینکه یک نظر، وقت را جزء اختیارات بشری می داند و اتلاف و بهره گیری از آن را در تمایل خود انسان می داند، افزود: اومانیسم که بر اصالت اراده انسان تأکید دارد بر این باور است که انسان با عمر و وقت خود می تواند هر نوع معامله و استفاده‌ای داشته باشد و یا وقت خود را بلا استفاده بگذارد.

رییس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه قم با اشاره به نظر دوم، تصریح کرد: انسان بر اساس این نظر نسبت به وقت و زمانی که دارد مسؤول است و نمی تواند این نعمت بزرگ الهی را اتلاف کند و در تعبیر دینی خود این امر شرعأ حرام است، بنابراین جایز نیست انسان اوقات خود را تلف کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: لقمان حکیم در نصایح خود به فرزندش دارد که در قیامت از چهار چیز سؤال خواهد شد که یکی سؤال از جوانی و مسیر صرف آن است، دیگری سؤال از نحوه بهر گیری از عمر و اوقات زندگی است و دیگری در رابطه با نحوه کسب مال و در نهایت انفاق مال است.

آیت الله علیدوست با تأکید بر بهره گیری از فرصت‌ها و اوقات زندگانی خود، ابراز داشت: علمای بزرگ در انفاق مال و اموال خود بسیار بخشنده بودند، اما مشاهد می کنیم همین علما نسبت به اوقات زندگی خود بسیار بخیل و حساس بودند و بی مورد وقت خود را تلف نمی کردند و در اختیار کسی قرار نمی دادند.

وی با بیان اینکه در سیره علمای ما انفاق بسیار داریم اما اتلاف وقت و عمر را ندیده ایم، ادامه داد: گفتمان و فرهنگ بهره گیری از اوقات زندگانی در میان علما بسیار پر اهمیت بود، برای رشد لازم است از ظرفیت‌های موجود بهره مند شویم و موانع بهره گیری از ظرفیت‌ها و اوقات را کنار بزنیم.

رییس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی گفت: هیچ زمانی مانند امروز ظرفیت‌ و امکانات برای حوزه های علمیه فراهم نبوده است، امروز باید از ظرفیت‌ها و مقتضیات موجود بهره کافی ببریم و موانع را کنار بزنیم، از جمله موانع این سؤال است که داده های حوزوی به چه درد ما می خورد.