عضو جامعه مدرسین از برخی روحانیونی که عملکرد آنان باعث لطمه و صدمه به جایگاه حوزه ها در اذهان و اندیشه ها می شود شدیدا انتقاد کرد.

 

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله ابوالقاسم علیدوست در جلسه درس خارج فقه خود در مدرسه علمیه دارالشفا، ضمن تبیین جایگاه حوزه های  علمیه و علما به عنوان تنها مشعل داران راه رسالت حفظ دین، وظیفه خاص علما و طلاب را با توجه به اقتضائات روز دفاع حقیقی از حوزه ها دانست و کوتاهی در این مسیر و یا همراه شدن با دشمن را به هر عنوان گناهی نابخشودنی معرفی کرد.

آیت الله علیدوست با بیان آیه شریفه 187 سوره مبارکه آل عمران«وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلً» به توضیح و تبیین جایگاه حوزه های علمیه پرداخت و علما را از دید روایات به عنوان افرادی که میثاق حفظ شریعت از آنان گرفته شده، قلمداد نمود. 

وی در ادامه افزود: در طول تاریخ حفظ دین از طریق حوزه ها بوده و رابطه حوزه های علمیه و مردم همیشه بر اساس التزام بوده نه الزام؛ به این معنا که شیعیان در برابر عالمان ملتزم بودند، نه ملزم و متقابلا نفوذ روحانیت هم توام با ولایت و محبت بوده نه بر مبنای قوه قهریه و قدرت.

آیت الله علیدوست با توجه به برخی مباحث رایج در جامعه از جمله موضوع تقلید، اشاره کرد و در توضیح و تصریح این واژه، گفت: آنچه در کلام حجت خدا در خصوص پیروی از مرجع ذکر شده، اصطلاح تقلید است که به معنای تابعیت کسی را به گردن انداختن می باشد که از این زاویه بیان کسانی که آن را صرف مراجعه به متخصص تلقی می کنند، قابل مناقشه است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با تمرکز بر حدیثی از امام هادی علیه السلام که میفرمایند: لو لا من یبقی بعد غیبه قائمنا من العلماء.....در این باره با تاکید بر رسالت خاص علما در حفاظت از شرع مقدس در عصر غیبت تا زمان ظهور اذعان داشت: اگر قبول کنیم وظیفه ای داریم به نام حفظ تراث و قبول کنیم که حفظ تراث کار علماست، وظایفی در این راستا متوجه علما و روحانیون خواهدبود و آن دفاع از جایگاه حوزه های علمیه است.

وی در ادامه به شرح دیگر فعالیت های مستتر در عنوان دفاع پرداخت و اضافه کرد: اصولا دفاع نباید بدون آسیب شناسی باشد این دو لازم و ملزوم هم هستند؛ در غیر این صورت حوزه از درون  به تدریج دچار آفت و آسیب خواهد شد و آسیب شناسی صرف هم کفایت نمی کند بلکه باید برنامه هایی انجام داد تا کار تکمیل شود.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم در زمینه نوع و ویژگی دفاع حقیقی عنوان داشت: بهترین شکل دفاع این است که از درون این حوزه شخصیت های عالم و جامع به معنی واقعی کلمه و کسی که از یکسو مسلط بر تراث و از دیگر سو آشنای به اقتضائات زمان و مکان باشد، تربیت و تجلی یابد؛ زیرا در حقیقت وجود یک روحانی صالح، فاضل،کامل و جامع خود یک تبلیغ برای دین است و وجود چنین افرادی است که حوزه را جلو می برد.

آیت الله علیدوست جایگاه روحانی کوشا و پر تلاش در امر دین را والا دانست و اظهار داشت: چه بسا عملکرد طلبه ای موجبات خوشنودی حضرت حجت و صاحب الامر را فرهم آورد و ایشان برای او دعا کنند و حتی صدقه دهند و برای او نماز خوانند و به او عنایت ویژه داشته باشند و لو در طول حیات، موفق به دیدار امام علیه السلام نگردد.

وی نوع و رویکرد عده ای دیگر را مقابل این جریان دانست و با انتقاد شدید از این عده، تصریح کرد: شما مطمئن باشید وقتی یک روحانی متخلف،بیسواد، بد سلیقه، یا خدای ناکرده غیر صالح کاری را انجام می دهد، ضمن اینکه قلب آن بزرگوار را رنجانده  و موجبات خشم و غضب الهی را فراهم آورده، حوزه های علمیه را هم به عقب رانده است.

رییس کرسی های نظریه پردازی علوم نقلی در توصیف آثار سوء کسانی که خواسته و ناخواسته ضربه به حوزه می زنند، نگرش منفی جامعه نسبت به حوزه ها را منبعث از نوع فعالیت این گونه افراد دانست و در تشریح کل گروه های مشتمل بر این اشخاص گفت: تمام این افراد در سه گروه کلی می گنجند؛ یک گروه بابیت جدید و بهائیت و افرادی که در برخی فرقه ها هستند، گروه دوم خودی نماها و گروه سوم خودی ها هستند که عناد هر کدام قله ها و حوزه ها و مرجعیت و فقه را نشانه رفته است.

آیت الله علیدوست رعایت اخلاقیات را شرط لازم ارزیابی ها و قضاوت صحیح عنوان کرد و افزود: لازم است هر حرف و قضاوتی بر این بنیان قرار گیرد و براستی چنانچه اخلاق از حوزه یا هر ارگان و نهادی حذف شود چه می ماند؟

وی در پایان با برشمردن تعابیر و برچسب هایی که در برخی محافل عده ای به فقه و فعالیت حوزویان دارند، دفاع از ساحت حوزه ها را در حکم دفاع از شریعت دانست و در این باره ضرورت هوشیاری حوزویان در امر دفاع از کیان آن را به عنوان یک میثاق و رسالت یادآور شد.