فقه هنر (1400-1402) - جلسه 45
جلسه چهل و پنجم 1400-1402
جلسه بیست و دوم 1401-1402
برخی از تشدیدات وارد بر طایفه دوم مثل ضعف سند قابل قبول نیست
اما عدم تناسب جریمه و عذاب برای نقاشی و مجسمه سازی جای تامل دارد.
و اگر موجب انصراف شود به دلالت روایات بر مراد لطمه میزند.
روایات جواز اقتناء صلاحیت دلالت بر جواز نقاشی و مجسمه سازی دارد
آنچه در نهایت میتوان گفت رفع استبعاد از حرمت در نقاشی و مجسمه سازی است در وقتی که به قصد تقدیس یا تکریم یا تعبید باشد.
و حرمت در بیشتر از آن ثابت نیست.
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 45
رجوع دوباره به ادله مثبتین و موافقان بقاء تقلید بر میت یا شروع تقلید از او
1. قیل: عمل عقلا مطابق رأی کارشناس اماریت و طریقیت آن است و مناط تقلید نیز همین است و اماریت با اخبار جازم می‌آید و با مرگ کارشناس طریقیت نمی‌رود مگر رأی ش عوض شود و با شک ارکان استصحاب جمع است.
2. تصویرات استصحاب:الف. استصحاب وجوب تطبیق عمل برأی مجتهد. ب. استصحاب بقای احکام ناشی از رأی او نقض به جنون و فسق نشود که اقتضای بقا ندارد. ج. استصحاب حجیت رأی صحیح نیست هدم بقاء الموضوع
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1403-1404) - جلسه 45
طرح اشکال منسوب به وحید بهبهانی - طرح اشکال در برخی روایات مانند روایت علقمه - قول به این که عدالت همان اسلام است مادامی که فسقی از او ظاهر نشود.
قول به اصالة العدالة برای ثبوت عدالت یا کشف عدالت.
روایات حسن ظاهر و استفاده برخی مانند محقق خویی از اطلاق آن ها - نقد برداشت محقق خویی - نقد توسعه محقق خویی - آیا می شود در تفسیر عدالت سخت گرفت و سپس راه آن را باز کرد؟!
آیا اختلاف در بینه مطلقا حجت است؟