یوجب تصور خاص تصور عام را واقعا قهرا وضع عام و موضوع له عام می‌شود. چنان که تصور عام یوجب تصور خاص را (وضع عام و موضوع له خاص) اما صرف تصور خاص تصور عام نیست (پس وضع خاص موضوع له عام نداریم).
وجه اشتباه محقق رشتی به گمان صاحب کفایه در تصویر وضع خاص و موضوع له عام.
1. بنابر همه مبانی در وضع این گفتگو ها وجود دارد و لو آهنگ بحث با تفسیر وضع به تخصیص می‌سازد.
2. مراد از عموم اگر شمول باشد مشکل می‌شود، زیرا شمول داخل در حریم معنا نیست و اگر کلی بودن در مقابل جزیی حقیقی باشد باز هم مشکل دارد، زیرا کلی بودن نیز داخل در حریم معنا نیست.
3. حصر در 4 قسم عقلی نیست و لو برخی نعابیر چنین القا می‌کند.

درس اخلاق: حدیث امام حسن عسکری علیه السلام: قلب الاحمق فی فمه و فم الحکیم فی قلبه.
حکمت در قرآن 20 مرتبه آمده است. کار امام علیه السلام در کمی و محسوس کردنِ امر کیفی و نامحسوس.
نشانه های احمق و حکیم: 1. بدون تامّل و فکر، با تامّل و فکر
2. مبتذل گو و پر حرف، گزیده گو و کم حرف
3. حوصله شنیدن ندارد، بیشتر شنوا است
4. رهای از شریعت، هاله ای از شریعت بر گفته اش سایه افکنده.
قصه محدث مجلسی و رفتارش با سید محمد عاملی و استاد میرزا علی حکمی و علامه امینی
ادامه درس:
نقل دو روایت از امام مجتبی و امام هادی علیهما السلام.
تحلیل رفتار دوم امام علیه السلام در این دو حدیث.

بحث از اقتضای صیغه بما هو هو ارزشی چندان ندارد - قهراً باید از اول بحث را بر تعبدی و توصلی فرض نمود - البته نفس طلب بما هو طلب اقتضایی از جهت سقوط و عدم ندارد - پس لا اطلاق و لا اقتضاء.
و دو خصوصیت محقق نایینی تا در ذیل تعبدی و توصلی تردد کارساز نیست.
کلام محقق خویی نیز در بیان اقتضاء عقیم است. اصل برائت است یا استصحاب عدم اشتغال مطابق مبنایی که داریم.
6.2.1. قضیه اطلاق الصیغه کون الوجوب: نفسیاً، تعیّنیاً و عینیاً.
چون در واجبات مقابل این ها تقیّد و تضیق دائره وجوب است. بیان زاید می‌خواهد - پس اگر در مقام بیان بود و نصب قرینه نکرد حکمت اقتضای اطلاق دارد یعنی
1. وجب هناک شیء آخر ام لا
2. اتی بشیء آخر ام لا
3. اتی به آخر ام لا

کلام شیخ انصاری در مصطلح شناسی حکومت