ادله عام قراردادها - ادله عام قرآنی و روایی (99-1400) - جلسه 14
نکتهای روش شناسانه
ادعای ظهور در عموم یا در اطلاق با تقدم طلب نسبت به بعضی از افراد نفیا یا اثباتا به طور مطلق صحیح نیست.
موارد متفاوت است.
یکسان انگاری عام و مطلق که در فرمایش مرحوم نراقی و ناقد بود صحیح نیست.
شمول اوفوا بالعقود نسبت به عقود نوپیدا قطعی است.
پاسخ به موانع شش گانهای که مخالفان شمول مطرح کردهاند
ارشادی و مولوی قسیم هم نیستند.
قدر متیقن در مقام تخاطب غیر از قدر متیقن در اراده است و ...