header

خارج فقه القضا (99-1400) - جلسه 94

تفاوت دوم سیستم ادله قانونی و سیستم ادله معنوی
هدف قانون گذار در سیستم اول بیشتر فصل خصومت است و در دوم کشف حقیقت
تفاوت سوم موضوعیت داشتن ادله در سیستم اول و طریقیت داشتن آنها در سیستم دوم
ارزش متفاوت ادله در سیستم اول و عدم تفاوت در سیستم دوم مگر از جهت اطمینان بخشی و عدم آن
ماده 365 از قانون آیین دادرسی مدنی و ماده 202 و ماده 161 از قانون مجازات اسلامی

فقه القضاء - شرایط قاضی - جلسه 94

لزوم گسست موارد ترتب محذور شرعی بر اصل پدیده از موارد ترتب محدور بر برخی اقسام و جوانب آن
برخی نمونه‌های دیگر
توضیح بر فهی بمشیتک دون قولک موتمرة و بارادتک دون نهیک منزجرة (درس اخلاق)

خارج فقه القضاء (1401-1402) - جلسه 93

خارج فقه القضاء (1401-1402)

سوال هفتم: نظر کارشناس دلیلی مستقل است یا مصداق شهادت است؟
جواب ها: 1. در موارد دیه قاضی به علم خود عمل کند یا شهادت و در موارد ارش وثوق از نظر اهل خبره.
2. دلیل مستقلی نیست. 3. مصداق نظر اهل خبره است.
4. اگر یقین نیاورد شهادت است که تعدد و عدالت در آن معتبر است. 5. اگر اطمینان آورد کافی است.
6. موارد مخلف است: الف:اگر مبنای کارشناس خبرویت او باشد در باب قضا،مرافعات و حدود شرائط شهادت معتبر است و در موارد دیگر همانند خبر ثقه است.
ب: اگر مبنای نظر کارشناس آزمایش و امثال آن باشد اطمینان کافی است.
نقد و بررسی و تحقیق؛
1. لزوم نگاه طریقی به ابزارها و کارشناسی نوین. این موارد دلیل قضایی نیست بلکه اماره است.مگر ذیل دلیلی مثل بیّنه قرار گیرد.
پس اثبات و نفی مطلق صحیح نیست.

خارج فقه القضاء (1400-1401) - جلسه 93

خارج فقه القضاء (1400-1401)

صاغرا در روایت معاویة بن عمار دال بر مجازات مضاعف نیست. بین صاغرا و مصغرا فرق است.
اطلاق مقامی یا لفظی نافی مجازات افزون است.
روایت ... یغرّم قیمته مرّتین و توجیه آن - محدث مجلسی: این روایت مورد عمل قرار نگرفته است.
با ابتلای اجرای مجازات‌های اصلی، مجازات‌های جایگزین مطرح می‌شود.
مجازات یقه سفیدها و افراد دارای مسئولیت و تعیّن.
مواردی که از محل بحث خارج است، مثل جایی که بر جرم یقه سفیدها عنوان مستقل دیگری در تعیّن خارجی مترتب شود.
دلالت عقل - آیات قرآن و روایات شریف دال بر تشدید مجازات - دلالت عقل در حدّ اقتضا است.
آیه 30 سوره احزاب بعلاوه روایات دال بر عدم معذوریت عالم.
نامه‌های حضرت امیر علیه السلام در نهج البلاغه شریف مثل نامه 53.