اصل 167 قانون اساسی
اصل 167 مبین سه حکم است
ابهامات این اصل
تتبع در مسئله
اگر قانون را حکم حکومی یا در حکم آن بدانیم قاضی موظف است بر طبق قانون حکم کند. هرچند برخلاف حجت خود او باشد.

نقد ادله اعتبار (نکته هفتم)
بیان اصل (نکته هشتم)
ادله دال بر اشتراط ایمان در قاضی ناظر به فضایی است که قاضی اجتهاد می کند نه در فرض حاکمیت قانون به جای اجتهاد

یادآوری نکاتی درباره گستره قضا و حدّ نفوذ آن

بررسی سند و دلالت حدیث حسّان معلم و فضل بن ابی قرّه
هر دو روایت ضعیف است. تجویز امام علیه السلام در حدیث اول برای اخذ اجرت یا به خاطر مواد آموزشی مورد بحث است که از معارف دینی نبود یا به خاطر وجود شرط و یا به خاطر هر دو است.
نقد فرمایش کتاب دروس شهید در قول به کراهیت اخذ اجرت.
حمل جمله(بعد ان یکون الصبیان عندک سواء) بر استحباب یا بر یک نکته اخلاقی بدون داشتن حکم شرعی استحباب.
کلام علامه حلی و مجلسی راجع به این فقره و نقد آن.
نسبت به حدیث دوم و تعارض آن با احادیث مانعه باید گفت:1. حدیث ضعیف است و صلاحیت معارضه ندارد.
2. شاید تصور ابن ابی قرّه این بوده که معلم حتی انعام هم نمی‌تواند بگیرد و امام علیه السلام از توهم او پیشگیری کرده اند.