گفتگو از حدود دخالت فقیه در موضوعات و مصادیق
عدم اعتبار نظر فقیه در تشخیص موضوعات و مصادیقی که به برداشت از آیات و روایات مربوط نمیشود
مانند : مصداق شناسی مرگ مغزی
اظهار نظر در این که مرگ مغزی موت است یا خیر، بستگی به این دارد که آیا آخرین عضوی که دچار مرگ میشود، مغز یا قلب
مستفاد از برخی نصوص دینی آن است که مرگ با مرگ قلب است نه مغز
حکم شک در مساله

جلسه بیست و هفتم 1400-1402
جلسه ششم 1401-1402
پرونده هفتم
ضمان در صورت جاگذاشتن وسایل جراحی در بدن بیمار
ضامن کیست
به چه کسی میتوان رجوع کرد
عدم ضمان گذارنده پانسمان در بدن بیمار
ضمان سبب اگر اقوی از مباشر باشد
از اسباب اقوی بودن سبب جهل مباشر است.
سبب و مباشر عنوان تعلیمی است؛ نه منصوص شرعی.
آنچه معیار در ضمان است استناد است.

آرای برخی از فقها در ارتباط با مرگ مغزی و احکام آن
برخی معتقدند تشخیص مرگ به عهده عرف است و ظاهر کلامشان اراده عرف عام است.
و معتقدند تا وقتی مصدوم حرکتی دارد، مرده به حساب نمی‌آید.
برخی معیار مرگ را عدم جریان خون در رگ ها میدانند و نبود تنفس.
به هرحال مورد اتفاق است که در مرگ مغزی احکام میت جاری نیست.
راجع به برداشتن عضو از بدن او ابهاماتی در کلمات آنها دیده میشود.

جلسه بیست و ششم 1400-1402
جلسه پنجم 1401-1402
درمورد پرونده مورد بحث باید گفت اگر کوتاهی از پزشک معالج صورت گرفته باشد، وی ضامن است هرچند از مریض یا ولی او اخذ برائت کرده باشد؛ زیرا اخذ برائت به معنای عدم ضمان در مقابل تقصیر پزشک معالج نیست.
و اگر تقصیر از کادر پیرا پزشک (اسکراب) صورت گرفته باشد، تیم مربوط ضامن است.
نکته : در شریعت مطهر ضامن به دو شخص میگویند؛ کسی که مسئولیت پرداخت دارد و ضمان بر عهده او مستقر است. کسی که خسارت دیده میتواند به او مراجعه کند هرچند او نیز حق مراجعه به دیگری دارد.
از مباحث مهم تفکیک موردی که ضمان مستقر است و موردی که ضمان مستقر نیست ولی حق رجوع هست و موردی که هیچکدام نیست.
ضمنا نسبت به ضمان گذارنده پانسمان در بدن بیمار، یک سخن این است که وی ضامن به معنای جواز مراجعه به او است. این نظر صحیح نیست.
ادامه بحث در جلسه آینده