header

تفسیر قرآن کریم(1402-1403) - جلسه 15

تفسیر قرآن کریم(1402-1403)

استفاده دو اصل از کریمه 24 سوره بقره:
فاتقوا النار التی وقودها الناس و الحجارة اعدت للکافرین
1. اتحاد عامل و عمل که در آیات متعددی از قرآن قابل استفاده است نظیر:آیات 177 و261 و 264 و 265 از سوره مبارکه بقره.
مثلا:و لکن البرّ من آمن بالله و الیوم الاخر
2. تجسم عمل در همین دنیا - بنابراین یوم تبلی السرائر(سوره طارق/9) داریم نه توجد السرائر و... .
جنة عرضها السموات و الارض برای هر بهشتی است.

تفسیر قرآن کریم(1402-1403) - جلسه 14

تفسیر قرآن کریم(1402-1403)

استفاده از آیه 21: 1. کل رب خالق 2. لانه رب خالق - یعبد
2. ما لیس برب - من کان - لایعبد. ما لیس بخالق - من کان - لایعبد
نکات آیات 21 الی 25 از سوره بقره - نکته فلاتجعلوا لله انداداً
تهمت به شیعه که غیر خداوند را می‌پرستد. اشاره به برخی حرکات افراطیون و جهّال شیعه که بهانه به دشمنان شیعه می‌دهند.اشاره به آیه قال عفریت من الجن انا آتیک به.
و این که توانایی فوق العاده در انحصار أنفاس نفیس نیست بلکه برخی پلشتان نیز صاحب قدرت می‌شوند.
قدرت آصف بن برخیا و قدرت ائمه علیهم السلام. در و انتم نعلمون در آخر آیه 22 می‌تواند انشاء در قالب خبر باشد یا قضیه مشروطه باشد.

تفسیر قرآن کریم(1402-1403) - جلسه 13

تفسیر قرآن کریم(1402-1403)

نکاتی در ارتباط با«ختم الله علی قلوبهم...» و عدم استلزام جبر از آن - توضیحی پیرامون جزم اندیشی و این که جزم اندیشی به اعتبار متعلق آن، تقسیم به حسن و قبح می‌شود.نکته‌ای در ارتباط با آیه:الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه - مدیریت آزادی اندیشه و منع مطالعه و ترویج کتب ضلال - تفسیر آیات 21 الی 25 از سوره بقره و نکات آن - آیه 21: یا ایهاالناس اعبدوا ربکم الذی خلقکم... رابطه الناس با اعبدوا - رابطه اعبدوا با ربّ - رابطه اعبدوا بالذی خلقکم - رابطه عبادت با خلقت کل خالق یعبد و غیر الخالق لایُعبد

تفسیر قرآن کریم(1402-1403) - جلسه 12

تفسیر قرآن کریم(1402-1403)

شرح بیشتر و اذا قیل لهم لاتفسدوا فی الارض...
جزم اندیشی و خود حق پنداری مطلق از پیام های این آیه و آیه و اذا قیل لهم آمنوا کما آمن الناس است.
توضیح ان الله علی کل شیء قدیر و پاسخ های داده شده به اشکال معروف در اطراف آن.
1. نظیر ورود دنیای بزرگ در چشم کوچک است.
2. الذی سألتنی لایکون
3. رابطه قدرت و عجز رابطه ملکه و عدم است و عجز جایی صادق است که قابلیت باشد.