تنبیه پنجم برائت
دوران امر بین تعیین و تخییر و برائت

از قرآن حرمت لعب، لغو و باطل به ما هی هی استفاده نمیشود.
مگر در قالب عنوان محرم دیگری باشد.
مثل لعب به آلات قمار
روایات نسبت به حکم لهو سه قسم است.
قسمی که به نوعی برخی از اقسام آن را تحسین میکند.
و قسمی که آن را تقسیم به باطل و غیر باطل میکند.
و قسمی که از لهو مذمت می نماید.
بنابراین حرمت لهو به طور مطلق از روایات استفاده نمیشود.
همین وضعیت نسبت به لعب، لغو و باطل نیز جاری است.

ادامه بیان تعلیقات بر بند اول از مساله 17
4. مراد از اعلم اوصل هست 5. در اعلمیت ملاحظه می‌شود:
- علم به طرق اثبات صدور روایات با علم رجال و حدیث و متفرقات دیگر
- فهم مراد از نص با تشخیص قوانین حاکم بر محاوره، خصوص طرق ائمه علیهم السلام از طریق علم اصول، علوم ادبی و نظرات عامه
- استقامت نظر در تفریع فروع بر اصول
6. وقوف بر معاریض قرآن و سنت و پرهیز از سرعت در افتا به محض احساس فقدان دلیل.
تفاوت این تعلیقه با تعلیقه دیگران

تتمه حکم رشوه در استنقاذ حق