header

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه

تحقیق در مساله 20 و مسائل مرتبط
لزوم ارائه قاعده کلی نسبت به ارائه طرق اثبات موضوعات شرعی مگر در موردی دلیل خاص وجود داشته باشد - نقد روش متداول که به طور جدا و جدا بررسی می‌کند - لزوم توجه به عدالت عرصه‌ای و کاربردی - لزوم اتخاذ موضع ثابت و روشن راجع به طریق بودن اطمینان - اطمینان عقلایی اعتبار دارد مطلقا مگر در جایی که ردع شارع باشد - شارع مقدس نسبت به طرق اثبات مؤسس نیست - شهادت زن اگر قولش اطمینان و وثوق بیاورد یا خیر الطرق المیسره باشد کافی است.
روایات باب شهادت گویای مطلب ما است - شیاع مفید علم یا خیرالطرق المیسره - عدل واحد اگر وثوق بیاورد معتبر است و الّا نه - بیّنه در غیر موارد منصوص نیز معتبر است. اقتراح نسبت به مساله 20

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه

مقارنه مساله 20 با مساله 23 که از تعریف عدالت - راه معرفت و راه اثبات آن می‌گوید. راه معرفت را حسن ظاهر کاشف علمی یا ظنی می‌داند و راه اثبات را شهادت عدلین و شیاع می‌داند.
مساله 36: طرق علم به فتوای مجتهد در این جا اخبار عدل واحد مطرح می‌شود بلکه شخص موثق اگر حرفش اطمینان آورد. از شیاع گفته نشده با این که شیاع هم وجه دارد.
مساله 44: عدالت به شهادت عدلین و معاشرت و اطمینان و شیاع مفید علم. تفاوت مساله با مساله 23.

مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه

اشکال دوم بر اطلاق مقامی در مقام: رکن اطلاق مقامی احراز عدم البیان است و چنین احرازی در مفروض کلام نیست.
اشکال اول را می‌توان پاسخ داد لکن راه گریزی از قبول اشکال دوم نیست.
راه دیگر برای جانشینی اطلاق لفظی: استکشاف الامضاء من عدم وصول الرادع مع الحاجة الیه است.
این راه متوقف بر وجود سیره بر تعمیم و الغای مشکوک الاعتبار در هنگام معامله است.

خارج فقه القضا (1400-1401) - جلسه

بیان مانعیت اطمینان بر خلاف اماره قانونی با فرض پذیرش قاعده درأ
اشکال بر قاعده درأ
اطمینان بر خلاف دو صورت دارد
اطمینان به نفی و اطمینان به اثبات و بیان حکم هر یک
موقعیت قضایی علم
مفهوم شناسی علم
مفهوم علم مطابق ماده 211 قانون مجازات اسلامی 92 و قانون 1335 قانون مدنی
مفهوم علم مطابق ماده 105