ظرفیت های فقه
1. عقل
2. عرف
3. مصلحت
4. نصوص مبین مقاصد شریعت
5. ادله عام
6. اصول عملیه
اصل برائت، استصحاب، احتیاط و تخییر

پردیس فارابی
نظر ما نسبت به حصر منابع استنباط همان نظر مشهور است
لکن باید به ظرفیت موجود در اسناد فقه و پیرا فقه توجه کرد
مثلا
1. توجه به ظرفیت عقل و کاربست های سه گانه آن
2. توجه به ظرفیت عرف و بنای عقلا هرچند عرف و بنای عقلا کارکرد سندی ندارد
3. مصلحت برخواسته از ادله نقلی یا عقلی
4. نصوص مبین مقاصد شریعت
5. ادله عام قرآنی و روایی (سه گانه فقه و عقل، فقه و و عرف، فقه و مصلحت، و دو گانه فقه و حقوق قراردادها به این مسائل پرداخته است)

پردیس فارابی
توضیح مبنای سوم
پذیرش نظام ها در اسلام و لزوم استنباط آنها مستقل از استنباطات اتمیک
مبنای چهارم
ظرفیت فقه برای مواجهه با مسائل نوپیدا
بیان ظرفیت ها :
عقل - عرف - مصلحت - مقاصد - اصول عملیه - تقسیم احکام به ثابت و متغیر - قواعد و اصول عام
طرح دو شبهه
1. منابع محدود است و حوادث نامحدود
2. منابع مربوط به زمان های گذشته است و با اقتضائات روز فاصله دارد
جواب

در مصدر جعل باید جواب به جایی برسد که سوال قطع شود،از این رو مثل عقل، عرف و عقلا مصدر حعل نیستند ولی وقتی پاسخ به صاحب ولایت و امر و نهی می‌رسد (خداوند) سوال قطع می‌شود.
و لذا (حکم) در قضیه کل ما حکم در اسناد اول به معنای ادراک است و در اسناد دوم به معنای حکم و امر و نهی.
البته در طول اطاعة الله امکان جعل و اعتبار حق جعل برای دیگر هست (به عنوان حکم تولی الاهی)
این جعل در توسعه و ضیق تابع جعل الاهی است.
کون شئ مصدراً غیر کونه سنداً.
توضیح مصدر بودن و سند بودن - مثل سنت معصوم، آیات قرآن و عقل سند هستند نه مصدر.
چنان که روایات و اصل سند و کاشف از سنت معصوم است.
ماهیت بحث از اسناد، ماهیت اصولی است نه مقدمه برای اصول فقه.