ادله قائلان به عدم جواز اعتماد قاضی بر علم خودش در قضاوت
سیره پیامبر صلی الله علیه و آله در دعاوی و غیر دعاوی بر عدم اعتنا به علم خویش بود
روایت جدّ ضمرة بن ابی ضمرة
روایت هشام و حصر با انما
اطلاق مقامی بر نبود سخنی از اعتبار علم قاضی در قضا
بررسی و نقد ادله
ادله قائلان به عدم اعتبار علم قاضی به 2 دسته تقسیم می شود
1. عدم الدلیل و عدم البیان 2. دلیل و بیان بر عدم
گروه اول جوابش این است که دلیل اعتبار علم قاضی دلیل و بیان به حساب می آید.
درباره گروه دوم گفته شده یا می شود
1. انما دال بر حصر نیست 2. حصر اضافی است و لذا اقرار از طرق معتبر است لکن در روایت حصر نیست. 3. بیّنات در روایت شامل علم قاضی نیز می شود.

نقد ادله اعتبار مطلق علم
ادله اعتبار اثبات اقتضاء می کند اما علت تام برای اثبات مدعی نیست
جواب به سید مرتضی در ردّ بر ابن جنید در قضیه فدک
مناقشه صاحب جواهر بر ادله دال بر اعتبار قضاوت مستند به علم
نهایت دلالت این ادله این است که علم به خلاف مانع است فقط
توجیه همه ادله اعتبار
رجوع صاحب جواهر از تحقیق فوق به دلیل اجماع

نقل نظرهای فقهادر اعتبار علم قاضی و عدم اعتبار
نظر مشهور بر اعتبار مطلق است بدون اینکه در منشا آن نظر خاصی دیده شود الا از نادری از فقها
نظر دوم
عدم جواز مطلقا
کلام ابن جنید
استدلال وی و پاسخ به استدلال او
نظر سوم
تفصیل به جواز در حق الله و عدم جواز در حق الناس (به ابن جنیدنسبت داده شده است)
نظر چهارم تفصیل به جواز در حق الناس و عدم جواز در حق الله
نظر پنجم
تفصیلات در مساله مثل تفصیل بین علم حاصل از حس و علم حاصل از حدس یا تفصیل بین حدودی مثل زنا و لواط و سرقت که با علم نمی توان قضاوت کرد.

بررسی حکم بیع میته از جهت :
معنا
مصادیق
طهارت و نجاست و ...