تفسیر آیات 40 تا 61 از سوره بقره - در مشابهات امت اسلام و امم سابق مخصوصا بنی اسرائیل - لم یجر فی بنی اسرائیل شیء الّا و یکون فی امتی مثله - کل ما یکون فی بنی اسرائیل یکون فی هذه الامة مثله حذو النعل بالنعل - کل ما کان فی الامم السابقه فانه یکون فی هذه الامة مثله
از نکات جالب عدد 12 است در بنی اسرائیل و در امت نبی مکرم - عدد اسباط موسی - نقبای بنی اسرائیل (نقبا غیر از اسباط) - اسباط یعقوب - عدد چشمه های جاری شده با عصای موسی (آیه 60 از همین سوره) در مقابل عدد ائمه علیهم السلام- عدد بیعت کنندگان با پیامبر از اهل یثرب - عدد باقی ماندگان در نماز جمعه پیامبر - عدد متعرضان به خلافت ابوبکر که نزد مولا برای بیعت آمدند - 12 مهری بعد از امام عصر علیه السلام و... البته این اعداد بدون پیام نیست هر چند ما وجه تراشی و افراط در این زمینه را قبول نداریم اما تاکید داریم که اعداد بدون پیام نیست.
تحقیق در مورد الذین یظنون انهم ملاقوا ربهم- برخی ظن را به یتوقعون و حفظ معنای مشهور آن گرفته‌اند و ملاقات رب را به ملاقات ثواب و جنت معنا کرده‌اند.
در لغت ظن به یقین نیز معنا شده است لکن لغات بعد از اسلام قدری متهم به اثر پذیری از روایات است لکن در این زمینه برخی روایات تعیین کننده است.

شرح تفسیر آیات 40 تا 61 سوره بقره - وضعیت بنی اسرائیل - فرامین امری و نهی خداوند در این آیات به بنی اسرائیل - دقتی در آیه «و لاتشتروا بآیاتی ثمنا قلیلا» اشتراء به معنای انتخاب و برگزیدن.
13 فرمان اثبات و 6 نهی در این آیات - ظن در قرآن و در آیه« الذین یظنون انهم ملاقوا ربّهم...» به چه معناست؟
برخی توضیحات در این باره نفی نیابت - نفی شفاعت - نفی غرامت پذیری - نفی نصرت

1. تفسیر آیه و الذین کفروا و کذبوا
39 از سوره بقره - مساله خلود در نار
روایت: هر چه بر امم گذشته - به ویژه بنی اسرائیل - گذشته، بر امت من می‌گذرد.
2. قرآن و بیان منشأ خلق انسان - بشر - بنی آدم - آدم و ناس
5 منشأ برای خلق انسان - 3 منشأ برای خلق بشر - 5 منشأ برای خلق بنی آدم - 3 منشأ برای خلق آدم - 1 منشأ برای خلق ناس

از برخی روایات استفاده می‌شود که جعل خلیفه، خلیفه برای خداوند است(خلیفة الله) و جعل حجج الاهی بر خلق - مراد از اسماء اسامی اشیاء و پدیدها است که جناب آدم در مفاهمه به آن نیاز داشت -(تفسیر کنزالدقائق343و344 ج1)مراد از «هم» مطابق برخی روایات ارواح حجج الاهی است(همان،ص344) و شاید مراد از «اسمائهم» صرف نام ونام خانوادگی حجج نباشد بلکه آن چه این حجج را معرفی می‌کند و می‌شناساند.
در واقع آیات مورد نظر ظاهری دارد و اشارتی که قرائنی بر آن اشاره در ظاهر دلالت می‌کند.
با این نگاه عدم تلاؤم متوهم در آیه روشن می‌شود. تعلیم اسامی اشیاء در ادامه آیات مورد عنایت قرار نمی‌گیرد.بلکه «هم» و «اسماء هولاء» بیشتر مظرح می‌شود. ضمناً ضمیر «عرضهم» مرجعش حکمی است نه معنوی یا لفظی.