1. من در آیه‌ی 177 موصوله است نه شرطیه.
2. قرین بودن ایمان و اعتقاد صالح و سالم با عمل صالح در قرآن - دلالت بیش از 300 آیه در قرآن در این باره. اشاره به جریانات رقیب در طول تاریخ اسلام و در دوران معاصر - اولوا الامر در آیه مائده منحصر در ائمه معصومین علیهم السلام است(و فاطمه زهرا سلام الله علیها) و شامل غیر علما نمی‌شود؛ چون آیه امر به اطاعت مطلق می‌کند و اطاعت مطلق از آنِ معصوم از گناه و خطا است و این امر در حق علماء جاری نیست.
در تفسیر وحی، بحث هایی هست که در آینده صورت می‌گیرد. وحی از جنس لفظ و از خداوند است، نه تجربه نبوی است و نه از جنس معنا(مبنای برخی صوفیه و برخی فلاسفه و...)

تفسیر آیات در وصف متقین - ترتیب جالب آیات: اعتقاد - عمل در شکل رابطه انسان با خدا و انسان با انسان - وجه مما رزقنا به زمخشری - باور قدریه در این باره - باور اشاعره در این باره- تقسیم دارایی به رزق الله و لا رزق الله - نقد احمد بن منیر اسکندری بر کلام زمخشری - آیا اعتقاد به آخرت از اصول دین است - نقد شمارش فروع دین و اصول دین و اصول مذهب - متأثر شدن نا موجه مرحوم طبرسی از عبارت زمخشری.

متقین در اول سوره بقره با 5 صفت وصف شده است و در آیه 177 از سوره بقره کاملتر بیان شده است.نسبت صفات در آن جا و در ذیل آیه مورد بحث عام و خاص من وجه است.
در سوره زمر (39) آیه 33 هم متقین به اختصار وصف شده است. و بیشتر به تفسیری می‌خورد که در ذیل آیه بحث از متقین ارائه دادیم.
در الذین یومنون بالغیب باید حرف شیعه را فهمید. و نقد فخر رازی بر کلام شیعه وارد نیست. قال بعض الشیعة: المراد بالغیب المهدی المنتظر الذی وعد الله تعالی به فی القرآن ...(آیه 55 سوره مبارکه نور) و اما الخبر فقوله علیه السلام: لو لم یبق من الدنیا الّا یوم واحد... و اعلم ان تخصیص المطلق من غیر الدلیل باطل.(تفسیر کبیر28/2)
شیعه منحصر به حضرت نمی‌داند.تطبیق و تمثیل است نه انحصار.

طرح اشکال معروف در هدی للمتقین - پاسخ به اشکال معروف با تصرف در: 1. کتاب 2. هدی 3. متقین 4. لام جاره
5. الف و لام متقین
1. اگر مراد از الکتاب قرآن کریم به شکل‌ ی که در دسترس ما قرار دارد نباشد.
2. هدی ایصال الی المطلوب و بهره وری کامل باشد.
3. لام برای تقویت باشد نه اختصاص و حصر.
4. ال برای استغراق صفات و دال بر کمال باشد.
5. مراد از متقین پویندگان مسیر حق باشد. چنان که در حدیث نبوی هست.
جواب طبرسی و کشّاف مجاز بودن این اطلاق است به قرینه مشارفت.
نقد ایشان: مجاز دلیل می‌خواهد به علاوه به قرینه و تناسب أول مقدم بر قرینه و تناسب مشارفت است.
به علاوه تنظیر به آیه (و لایلدوا الّا فاجراً کفاراً) و طرح مشارفت درست نیست زیرا در آیه لایلد اول هست ولی مشارفت نیست.