تذکر: به اشتباه در سر درس فقه القضا گفته شده.
12. مشارکت سیاسی اقلیت های دینی و مذهبی
قانون اساسی ج.ا.ایران: اصول:19و20و26و13و12
1. مفاد اصل 19(برخورداری از حقوق مساوی) مورد وفاق قطعی است.
2. اصل 20(همه افراد در حمایت قانون) بار اثباتی جدیدی ندارد چون قید با رعایت موازین اسلام دارد.
3. اصل 26 از اقلیت های شناخته شده صحبت می‌کند که نمی‌توان مفهوم نداشته باشد.
4. .....

در صورت تشکیل باند و امثال آن کسی که دیگری را اجیر میکند و اجیر مصداق مفسد فی الارض خواهند بود اما مصداق محارب با تفسیر مشهور فقهی از آن نیستند.
نسبت به ضمان به قتل مباشر قاتل است و دستور دهنده مصداق آمر یا معاون است که جرم هرکدام در قانون مضبوط است.
فاصله بین وارد کردن ویروس و قتل در صورتی که قتل مستند به مباشر باشد لطمه به صدق عنوان قتل نمیزند.

مساله 5: فی مسالة جواز الاحتیاط یلزم ان یکون مجتهداً او مقلداً؛لان المسالة خلافیة
1. مساله ناظر به فرض امکان اجتهاد و تقلید است؛ هر چند فقره اول آن مطلق می‌نماید.
2. فقره اول مساله دال بر انحصار طرق تمسک به احتیاط به اجتهاد و تقلید است و احتیاط راه اثبات احتیاط نیست. این که احتیاط راه اثبات احتیاط نیست صحیح است لکن انحصار صحیح نیست زیرا قطع و اطمینان می‌تواند مستند گرایش به احتیاط باشد و بر قطع و اطمینان اجتهاد صدق نمی‌کند.
یلزم: لزوم عقلی است و از آن حکم شرعی بیرون نمی‌آید.

بیان روایات مورد استفاده برای حرمت تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت
روایت فضل کاتب ، عبیدی، نهج البلاغه و از این قبیل
به نظر میرسد این روایات نفیا و اثباتا ناظر به تشکیل حکومت نیست
بیشتر در راستای جهت دهی به یک اندیشه صحیح نسبت به مهدویت است
قسم چهارم از روایات
روایاتی که دلالت دارند هر صاحب پرچمی قبل از ظهور حضرت، طاغوت است
مانند روایت ابو بصیر و غیره