خارج فقه سیاسی (1402-1403) - جلسه 3
گستره شناسی اختیارات حاکم شرع در جعل احکام وضعی
با محوریت باطل شمردن معاملات غیر منقول بدون سند رسمی
طرح الزام به پیشنهاد 17 نماینده در 1395/10/01
طرح در کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در 1398/11/06
تصویب طرح در صحن علنی مجلس در 1399/02/31
اشکال شورای نگهبان بر مصوبه در 1399/03/22
عودت به مجلس در 1399/03/26
ماده 1 مصوبه مجلس
دیدگاه مغایرت
دفاع از ماده و بیان دیدگاه موافقت
رفع ایراد شورای نگهبان توسط مجلس در 1400/04/06
ارسال به شورای نگهبان 1400/04/12
تشکیل جلسه شواری نگهبان در 1400/04/23،24
عودت به مجلس در 1400/05/04
طرح مجلس که به شواری نگهبان ارسال شد
خارج فقه سیاسی (1401-1402) - جلسه 3
پاسخ به چند پرسش که در جلسه قبل مطرح شد به این ترتیب:
1. رای مردم به حکومت مشروعیت میبخشد.مبانی و ادله این نظر در مساله 4 مورد گقتگو واقع شد.
2. نظام امامت و ولایت در فقه امامیه بی تاثیر در مشارکت سیاسی مردم نیست، لذا دو قلوی امور مردم و امور شرعیه مطرح میشود، لکن آن را موضوعا منتفی نمیسازد.
3. راه های انعقاد امامت: بر مذهب امامیه در عصر حضور به نص است. ولی عامه راه های آن را مطلقا(عصر حضور و غیبت) متعدد میداند اما از مراجعه به مردم صحبتی نیست. راه های مذکور از قبیل ذیل است:
1. بیعت: اختلاف در عدد بیعت کنندگان از 1 تا 40 - اهل حل و عقد از یک شهر
2. استخلاف از امام قبل: البته اگر امام قبل در زمان حیاتش وی را ولی عهد خود قرار دهد و الّا ففیه وجهان.
3. قهر واستیلاء: چون شمل بما فَعَلَ منتظم میشود.
شافعی: امامت فاسق و جاهل هم پذیرفته است.
توسعه اهل تسنن از جهت راه های انعقاد امامت و شرائط امام.
خارج فقه سیاسی(1400-1401) - جلسه 3
جلسه سوم 1400 - 1401
جلسه سی و یکم 1399 - 1401
جلسه پنجاه و پنجم 1398 - 1401
استدلال به روایت علی بن ابی جمزه:روایت...ثلم فی الاسلام ثلمة-وجه استدلال.
اقتضای حصن بودن فقهاء زعامت مسلمین است.
نقد استدلال به این روایت: از این روایت ولایت مطلقه فقیه استفاده نمی شود.
استدلال به مثقه سکونی:الفقهاء امناء الرسل
اقتضای امین بودن ولایت مطلقه داشتن است.
نقد استدلال به موثقه و اثبات نبود اطلاق یا عمومی در این باره
خارج فقه سیاسی (99-1400) - جلسه 3
بررسی سند عهدنامه مالک اشتر فارق از ملاحظات بیرونی
عهدنامه از دو طریق به ما رسیده است
سند نجاشی
شیخ طوسی
بررسی رجال نجاشی
بررسی موضع محقق خویی و شبیری در ارتباط با عبارت نجاشی و شخصیت حسین بن علوان