تصویر دو تصور و انتقال از تصور اول به دوم و ترکیز بر تصور دوم و این است رمز توافق دائمی وضع و موضوع له از حیث عمومیت و خصوصیت.
معانی الحروف و حال الوضع و الموضوع له و المستعمل فیه فی الحروف.
تتبع در آراء؛ سه مذهب کلی: 1. همان معنای اسمی 2. حروف اصلا معنا ندارند 3. معنی آنها با معانی اسمی متفاوت است.
بیان رأی اول: موضوع له و مستعمل فیه مثل اسماء اجناس است، زیرا خصوصیت متوهم اگر باعث شود که معنا جزیی حقیقی خارجی شود، این صحیح نیست زیرا گاه معنا کلی است.
و اگر باعث شود که معنا جزیی ذهنی شود، زیرا باید حالت برای معنای دیگری فرض شود و از خصوصیات آن فرض شود مثل عرض(منتها عرض در خارج وابسته است و معنای حرفی در ذهن) و لذا قیل: ما دل علی معنی فی غیره این هم صحیح نیست، زیرا:
1. فلابد من لحاظ آخر زیرا تصور مستعمل فیه لازم است.
2. نباید بر خارجیات صادق باشدزیرا ذهنی است.
3. پس سیر از بصره تنها با تجرید و الغای خصوصیت امکان استعمال دارد.
4. این لحاظ مثل لحاظ در اسماء است و چنان که این ملاحظه در اسماء ملحوظ نیست در حروف هم نیست.
نتیجه: هیچ تفاوتی بین معنای حرفی و اسمی نیست.

فلسفه آیات الاحکام
سیاق
نظریات زبان قرآن
مهجور بودن یا نبودن قرآن در صحن استنباط
تاریخی بودن یا نبودن احکام قرآن
قرآن متن نوشتاری یا گفتاری
قرآن و منابع دیگر استنباط

6. طولی بودن و نبودن ادله
گفتگو از ماده 1309 قانون مدنی
رابطه سند رسمی و اقرار
7. امکان تصویر تفاوت بین دو سیستم در امر اثبات و نفی برخی دعاوی
اثبات یا نفی اموری از قبیل وجود اکراه یا عدم آن
دفاع مشروع یا عدم آن بر عهده کیست
ماده 1257 قانون مدنی
اصل عمد انگاری

توضیح نسبت به نظرات گذشته