مجلس حق قانون گذاری و تشریع ندارد و آن چه انجام می‌دهد قانون گذاری در شیوه های اجرایی است. این کبرا قابل مناقشه نیست لکن صغرای آن جای بحث و گفتگو دارد.
تعریف ما از حکومت و هدف آن تاثیری در مشروعیت رای مردم ندارد. انتخابات طریقیت دارد به احراز رضایت مردم اگر حاکمی به زور حاکم شود لکن رضایت مردم را تحصیل کند، این حکومت در ادامه غصب نیست.
مالکیت مشاع مردم بر سرزمین ارتباطی با انتخابات ندارد.
انتخابات حق است و قابل تفویض لکن گاه عنوان ثانوی آن را به حکم تبدیل می‌کند.
در ناهمسویی انتخاب صحیح اکثریت و انتخاب اقلیت، رای اکثر مقدمم است.
در انتخابات باید همه مردم شرکت کنند مگر غیر ممیز.
تنفیذ رای مردم توسط ولی فقیه قابل توجیه است نه از باب مشروعیت بخشی و اعتبار به رای مردم.

حکم مسوخ در روایات و کلام محقق خوئی

بیان کلام محقق نائینی در مساله

تمسک به قاعده سلطنت برای بازگذاشتن دست عقلا برای قانون گذاری در غیر موارد منع شرعی
برگشت موارد زیادی از قانون گذاری توسط عرف به تشخیص مصداق و تعیین آن که قهرا نیازمند تایید شارع نیست مانند آنچه در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ماده 295 وجود دارد
عرف : واکاوی، پیشینه کاوی و پسینه کاوی