مؤیدات یا ادلّه اندیشه سوم: 1. حذف مرزها و تشکیل حکومت واحد جهانی مفاسد زیادی دارد. 2. حقوق عقلایی و سیره عقلای ممضا مبنای اعتبار و مشروعیت مرزها است (قاعده شرط و اشتراط) اگر مرزها هم با شرط و قرار نبوده به تدریج مورد رضایت و توافق قرار گرفته است. 3. در قرآن بیش از 500 مرتبه کلمه ارض آمده و به ساکنان آن سرزمین ها نسبت داده شده است. 4. می‌توان گفت: هر ملتی مالک مشاع سرزمین خویش است. 5. وجوب دفاع و پذیرش نهاد مرابطه و روایات دالّ بر وطن دوستی دلیل یا مؤید قبول مرزهای ملی در نگاه شارع است. 6. حکومت محور بودن اسلام 7. قانون تحجیر و سبق و احیاء هم وجود دارد.
این وجوه اگر هر کدام مستقلا دلیل نباشد مجموعا می‌تواند دلالت کند.
مرزهای ملی در قانون اساسی ج.ا. ایران در اصول: 9- 16- 78- 100- 143- 152- 176
نتیجه: نمی‌توان علی الاطلاق مرزهای ملی را با همه احکام آن پذیرفت.
پاسخ به پرسش های مطرح در ابتدای بحث

بیان توسعه از طریق تعلیل مذکور در آیه
بررسی توسعه از طریق تعلیل اول و دفاع از آن
توسعه مفاد آیه از طریق تعلیل مذکور در آن قابل دفاع است لکن نمی توان از طریق این توسعه قائل به منع تصدی زنان نسبت به پست های مشوب به ولایت شد.
استفاده از طریق غلبه صحیح نیست.

ادامه بررسی روایات اثبات دادگاه تجدید نظر

گزینه تحقیق با بیان اقتضای قاعده
نتیجه
نباید حکم عارض ثانوی هرچند لازم غیر مفارق را به معروض و ملزوم نسبت داد.