مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه
مسائل مطرح در کفایه:
1. ثمره قول به مقدمه موصله
2. ثمره اختلاف در اصل مساله در نذر - تحقق اصرار - اجرت بر واجب - اجتماع وجوب و حرمت و اشکال بر همه
3. تاسیس اصل در مساله - استصحاب عدم ملازمه نیست لکن استصحاب عدم وجوب هست.
4. اشاره به نظر خود در اصل مساله با دلیل آن (وجدان - تصریح شارع در مواردی به مقدمات)
اقول: کلام محقق خراسانی قوی است لکن قابل قبول نیست.
آن چه فرموده اثبات محبوبیت و مطلوبیت می کند نه بیشتر.
البته گاه مقدمه نه بما هو مقدمه مورد وجوب نفسی قرار می گیرد از باب واسطه در ثبوت
مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه
مقدمه حرام که اختیار مکلف بعد از آن نباشد حرام است. قلت: در آن جا نیز مبغوضیت است نه حرمت
توضیح مصطلح سد الذرائع الی الحرام و فتح الذرائع الی الحرام - سوال از فرق این دو با وجوب مقدمه واجب و حرمت مقدمه حرام.
لزوم فراگیری صحیح مصطلح هر قوم!
نظریه تحقیق در عدم فرق بین ذریعه و مقدمه. نظر عامه راجع به این دو اصطلاح.
تنبیه هام اگر منکر وجوب یا حرمت هستیم بما هی مقدمه منکر هستیم و این منافات با وجوب و حرمت نفسی یک پدیده که اتفاقا مقدمه یک وجوب یا حرمت نفسی دیگر است نیست.
مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه
تفصیل چهارم: بین سبب و غیر سبب تکلیف به مقدور تعلق می گیرد و مقدور سبب است نه مسبب. و فیه:
1. تفصیل نشد 2. مسبب مقدور ماست و لو بالواسطه
تفصیل پنجم: بین شرط شرعی و غیره
استدلال: اگر واجب نباشد شرط نیست چون لابدیت عقلی و عرفی ندارد.
نقد:
1. شرط شرعی به عقلی بر می گردد
2. امر غیری به مقدمه می خورد پس مقدمه قبل از امر غیری هست حال اگر مقدمه با امر غیری بیاید دور پیش می آید.
مقدمه مستحب نیز مستحب است مانند مقدمه واجب که واجب است.
مقدمه حرام حرام نیست چون امکان ترک حرام با انجام مقدمه هست مگر مقدمه آخر بآخر
نقد: مطلوبیت ترک هست نه وجوب ترک و حرمت فعل.
مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه
درس اخلاق - فاطمیه
شرحح کلام صاحب فصول - سه دلیل یا تقریر از یک دلیل - نقد دیگران بر کلام فصول و نقد نقد - تهیؤ غرض اقصی از مقدمه نیست رسیدن و انجام شدن غرض بعد غرض است که اگر حاصل نشود تهیؤ اصالت ندارد.
مثال دیگر: اگر وجود نمایه مؤثر باشد یلزم ان یکون وجودها من قیوده و این صحیح نیست زیرا غایت قید ذوالغایة نیست و خلط بین جهت تقییدی و تعلیلی شده.
جواب: اگر خلطی باشد در کلام محقق خراسانی است زیرا حکم عقلی است و حیث تعلیلی تقییدی است.
ضمنا به وجدان صاحب فصول پاسخ داده نشد.
تفصیل بین سبب و غیر سبب - استدلال: تکلیف به مقدور تعلق می گیرد و مقدور سبب است نه مسبب