بیان خلاصه‌ای از درس قبل - ویژگی آن چه بیان شد و مزیّت آن در مقایسه با سایر بیان ها.
تحلیل ماهیت سجده - آیا سجده بود یا تواضع بود - اسجدوا لآدم یعنی چه؟ نقد برخی گفته ها - نقد روایت منقول که آدم قبله بود مثل کعبه؟ - بیان واقع بودن یا سمبلیک بودن و امکان جمع هر دو در این فراز از مساله سجده فرشتگان و ورود و خروج آدم به بهشت و از بهشت.
چرا کان من الکافرین گفته شد نه صار من الکافرین.
آیا شیطان در «فازلهما الشیطان» همان ابلیس بود پس چرا تعبیر عوض شد؟
می‌توان گفت: همان ابلیس بود لکن در قالب یکی از قوای آدم درآمد و او را گمراه کرد.

سال اول:26 جلسه فلسفه تفسیر با بیست مبحث مرتبط از ظرفیت شناسی قرآن تا رفتارشناسی مفسران و غیر ایشان در پیوند با ثواب های وارده در روایات برای تلاوت آیات و سوره ها.
سال دوم:27 جلسه تفسیر سوره حمد با 6 بحث مرتبط از پیام سوره و بای بسمله تا مباحث کلی علوم قرآنی و فقهی بسمله.
امسال:روش تفسیر از گذشته؛1.ترتیبی بالاصالة و موضوعی فی الجمله 2. پیام های اجتماعی و معارفی قرآن
تفسیر مالک یوم الدین-دو نوع ملکیت-تصویر هر دو در مورد خداوند متعال با توجیه مناسب آن-معنای مالک یوم الدین و ترجیح قرائت ملک بر مالک-معنای دین: آیین و حساب و جزا

تحقیق در زمینه ثواب ها و فضیلت های گفته شده به عنوان آثار مترتب بر تلاوت سوره ها و آیات:
1. قبول مطلق! 2. ردّ مطلق 3. قبول با توجیه عام و واحد مثلا گفته شده: این ثواب ها و فضیلت ها برای تلاوت و عمل به دستورات قرآن است(رفتار اصحاب تفسیر نمونه). و دلیل آن را این قرار داده‌اند که در برخی سوره ها «قرائت و معرفت» یا «قرائت و عمل» آمده است.(نورالثقلین 6/1 ح10 و تفسیر نمونه 25/ 272 و 14 / 189 در فضیلت سوره مومنون)
نقد و بررسی این راه ها: عدم توفیق راه اول و دوم. به ویژه بسیاری از این نقل ها ضعیف است و بر فرض اعتبار باید با خبر موثق ثابت شود و خبر ثقه کافی نیست.
جریان خیرالطرق المیسره نیز در این جا راه ندارد.
راه سوم ضعیف است؛ اتفاقا آن چه شاهد می‌آورند، شاهد بر نفی است نه اثبات.
جریان مطلق و مقید هم نیز در این جا جاری نیست به علاوه کلیت آن قاعده به شرعیات مرتبط است نه مطلق معارف.

شرح استدلال مصرّان بر وجوب تعیین سوره قبل از شیخ انصاری و محقق خویی.
کلام صاحب جواهر مبنی بر کفایت قصد جامع - تحلیل الشیء لاینقلب عما هو علیه و نقد آن - دفاع از فکر صاحب جواهر در مساله.
استدلال شیخ انصاری: هو من قبیل التشخص بالغایات و نقد آن - عرفی دیدن مساله.
خلط اعتبار به تکوین - مقایسه این گفتگوها با پیامی که از مثل معتبره زراره استفاده می‌شود که امام علیه السلام می‌فرمایند: اذا نسیت الظهر حتی صلّیت العصر فذکرتها و انت فی الصلاة او بعد فراغک فانوها الاولی ثم صلّ العصر فانما هی اربع مکان اربع(وسائل؛ج4:ص 291)