ضمان پزشک و پیراپزشکان
ماده 495 و 496 درمورد ضمان پزشک و پیراپزشکان
مطابق قانون برائت نقشی ندارد مگر در اصل انگاری تقصیر بر فرض عدم برائت و اصل عدم تقصیر بر فرض برائت
از نظر فقهی شرط عدم ضمان :
1. اذن در طبابت از ولی
2. عدم تقصیر
برخی با استناد به روایت سکونی شرط سومی را نیز اضافه کرده اند و آن برائت از ضمان است.
برخی با فرض برائت هم قائل به ضمان شده اند. بنابراین در مسئله سه نظر وجود دارد :
1. ضمان مطلقا
2. عدم ضمان مطلقا
3. ضمان بدون برائت و عدم ضمان با برائت

ضمان پزشکان و پیراپزشکان
پاسخ به سه سوال
1. در چه صورت ایشان ضامن هستند؟
2. نوع صدمه این گروه چه صدمه‌ای است؟ (عدم، خطا یا شبه خطا)
3. آیا با ارتکاب تخلف، تعذیر میشوند؟
پاسخ
موقعیت ضمان در قانون مجازات اسلامی مصوب 1370
ماده 60 و 319 و 322
همچنین ماده 495 و تبصره یک آن از قانون مجازات اسلامی 1392
بیان مشکل در ماده 495 و حل آن

ادامه گفتگو از مسائل گذشته با فرض نشات ضربه مغزی از یک ضربه باید حکم به دیه واحد کرد. و اگر عمدی باشد و فرد فوت کند، حق قصاص ثابت است.
اشاره به روایت ابو عبید حذا در اینباره
اقدام به قصاص باید در طول یکسال باشد.
با حکم قاضی به تعدد دیه در مرگ مغزی در صورت فوت مصدوم حکم باطل میشود. و تنها یک دیه ثابت است.

آیا زمانی برای صبر کردن تا صدور حکم وجود دارد؟
مثلا در مرگ مغزی آیا باید به محض صدمه حکم کرد؟ در نتیجه حکم به تعدد دیات نمود. یا باید صبر کرد و پس از موت حکم به یک دیه کرد؟
آیا برای بهبود زمانی مشخص شده است یا روشن شدن درجه آسیب؟
آیا برای فهم صدق یا کذب مدعی زمانی در نظر گرفته شده است؟
اشاره به روایات ظریف و دو روایت سلیمان بن خالد