اشکالات استصحاب تخییر - استصحاب حجیت
1. بقای موضوع محرز نیست. بین مقطوع الارتفاع و مقطوع البقاء است. اگر موضوع«من لم یقم عنده حجة» باشد مقطوع الارتفاع است و اگر«من تعارض عنده الفتویان» باشد مقطوه البقاء است.
2. استصحاب در همه جا به کار نمی‌آید، زیرا اعتبار نظر مجتهد دوم گاه حالت سابقه ندارد!
3. استصحاب مفروض استصحاب در احکام است که مورد قبول نیست.
4. این استصحاب مبتلا به معارض است و آن استصحاب حجیت نظر معدول عنه است.و این استصحاب چون منجز است مقدم بر استصحاب تخییر است که معلق است به«علی تقدیر الاخذ بها»
کلام محقق نایینی: استصحاب حجیت فعلیة لقول المجتهد الاول لاینافی استصحاب تخییر را.
هر دو در عرض واحد است و حجیت نظر مجتهد معدول الیه با انتخاب مجتهد اول قطع نمی‌شود. در عرض واحد است مگر قائل به لزوم التزام بشویم...
اشکال این نظر از نظر محقق خویی(تنقیح126/1) و نتیجه آن را تعارض دو استصحاب می‌داند(آخر ص128 و اول ص 129)

درس اخلاق:رساله حقوق امام سجاد علیه السلام:
و اما حق اللسان فاکرمه عن الخَنی و تعویده علی الخیر و حمله علی الادب و اجمامه الّا لموضع الحاجة.
اما باقر علیه السلام: لایسلم احد من الذنوب حتی یخزن لسانه.
سه چیز مهلک است:شهرت و ریاست طلبی - حسادت - رهایی زبان. امروز کار زبان را کانال‌ها،کلیپ‌ها و... انجام می‌دهد.
ادامه درس فقه: جواب حلّی از مشکل چهارم:1. مقتضای قاعده اولیه لزوم اعاده است؛ و این اقتضای مراجعه به فتوای دوم است.
2. نعم لو قام دلیل بر اجزاء اعاده اعمال سابق لازم نیست و اعمال مترتب بر آن نیز صحیح است.
3. فرقی نیز بین لزوم مخالفت و عدم نیست.

نقد استصحاب(دلیل سوم) با بیان محقق خویی
1. استصحاب در شبهات حکمیه جاری نیست.
2. در استصحاب باید نسبت به زمان حدوث مستصحب یقین داشته باشد و در این جا با فرض عدول از مجتهد اول دیگر یقین به حجیت نظر مجتهد اول ندارد.
بررسی نقد: بررسی نقد اول: نظر ما تفصیل در مساله است
بررسی نقد دوم: نقد دوم وارد نیست
نقد دلیل چهارم و پنجم:نقض به مثل مرگ،جنون مجتهد و التزام به وجود اشکال حال با اجزا یا بدون آن
بررسی ادله جواز مهم است تا دیده شود که اصولا نوبت به شک می‌رسد یا نه.

ادامه ادله عدم جواز عدول: 4. جواز عدول مستلزم علم به مخالفت قطعیه-گاه حتی در یک نماز- است. مثلا در ظهرین مترتبین نماز ظهر را قصراً و نماز عصر را تاماً خواند. نماز عصر علی ایّ حال باطل است(توضیح)
5. عدول مستلزم یکی از دو امر است که هر دو باطل است: یا تبعیض در مساله کلی است و یا نقض آثار وقایع سابق پیش می‌آید. توضیح در مسافری که 4 فرسخ رفته و آن روز قصد رجوع ندارد اختلاف است اگر از دو متفاوت تقلید کند تبعیض در تقلید در مساله کرده است و چنین تقلیدی دلیل بر صحت ندارد. و اگر گفته شود: تقلید دوم معیار است قهراً اعمال گذشته‌اش مشکل پیدا می‌کند و نقض می‌شود و باید اعاده یا قضا کند.
نقد ادله منع: 1. نقد اجماع صغرویا و کبرویا 2. نقد لزوم تعیین در دوران امر بین تعیین و تخییر.