پردیس فارابی
نظر ما نسبت به حصر منابع استنباط همان نظر مشهور است
لکن باید به ظرفیت موجود در اسناد فقه و پیرا فقه توجه کرد
مثلا
1. توجه به ظرفیت عقل و کاربست های سه گانه آن
2. توجه به ظرفیت عرف و بنای عقلا هرچند عرف و بنای عقلا کارکرد سندی ندارد
3. مصلحت برخواسته از ادله نقلی یا عقلی
4. نصوص مبین مقاصد شریعت
5. ادله عام قرآنی و روایی (سه گانه فقه و عقل، فقه و و عرف، فقه و مصلحت، و دو گانه فقه و حقوق قراردادها به این مسائل پرداخته است)

ظرفیت های فقه
1. عقل
2. عرف
3. مصلحت
4. نصوص مبین مقاصد شریعت
5. ادله عام
6. اصول عملیه
اصل برائت، استصحاب، احتیاط و تخییر

رجوع بیانات منع به یک دلیل و تفاوت در ادای مراد است - مناقشه بر رفتار مرحوم صدر و محقق خویی در مساله - دلیل قائلان به جواز: مقتضی موجود مانع مفقود است. بیان محقق خویی در اثبات جواز.
نکات تحقیق: 1. ابتنای نزاع در اثبات انحصار علاوه بر استقلال 2. فرقی بین مبانی در تفسیر وضع یا در تفسیر استعمال نیست. 3. بحث از استعمال و شرط احتمالی آن بحث از مجهول الکنه نیست تا اختلاف در آن موجّه باشد.
هیچ کدام نمی‌تواند کلام دیگری را ردّ کند.

ارائه کنفرانس توسط یکی از دانشجویان با موضوع لزوم یا عدم لزوم توجه فقیه به پیامد فتوا در فرآیند افتا
توجه به پیامد فتوا غیر از توجه به عناوین ثانوی است
در عناوین ثانوی پس از فتوا و استنباط اول در قالب استنباط دوم عناوین ثانوی مطرح میشود
در حالی که در فرض مورد گفتگو در خود همان استنباط اول، به فرآیند فتوا توجه میشود.
تفاوت های دیگر
تتبع در متون فقهی در اینباره