اصول فقه-تعارض ادله - جلسه 91
آیا اختصاص روایات توقف و تخییر به فرض نبود مرجح اختصاص به فرد نادر است؟
ویژگی عصر غیبت در این باره
وضعیت ترجیح به موافقت با قرآن و مخالفت با عامه
ترجیح به صفات راوی در روایات کم واسطه به کار می آید.
ترجیح به شهرت و شذوذ هم در عصر غیبت مشکل است.
مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 90
فکر تقسیم ثلاثی: اقسام واجب 1. به هر نحوی حاصل شود
2. قصد عنوان میخواهد 3. با خصوصیت تقرب باید باشد که خود دو قسم است.اول: ینطبق علیه عنوان العبودیة دوم: عبادت نیست و لو قربی است.
پس باید گفت: واجب توصلی و تقربی و تقربی تعبدی یا غیر تعبدی، تعبدی فقط برای خداوند متعال ولی اطاعت برای دیگران نیز هست.
پیشنهاد: حذف تعبدی و آوردن تقربی در مقابل توصلی.
نقد این فکر؛
آیا مقصد قائل بیان چند اصطلاح است؟ اگر این باشد آن چه مسلم فرض کرده، مسلّم نیست بلکه بر خلاف آن بیاناتی هست مثلاً: 1. راغب بین عبودیت و عبادت فرق میگذارد و دومی را ابلغ از اولی میداند و آن را خاص خداوند میداند نه عبودیت را.
2. خلیل بن احمد تعبد را در غیر خداوند به کار میبرد.
3. جوهری عبودیت را خضوع و زل میداند.
4. ابن منظور از زجاج نقل میکند که عبادت طاعت با خضوع است. و این بیانات مخالف معطیات این فکر است.
4. معنای متعین از تعبدی و توصلی را همان توقف بر قصد قربت و عدم میگیریم.
5. اولویت تمرکز در طرح نزاع بر مسائلی که در فقه وجود دارد.
مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 90
درس اخلاق: امام رضا علیه السلام میفرمایند: ما ذئبان ضاریان فی غنم ... بأضر فی دین المسلم من حبّ الرئاسة.
خطرناک بودن طلب ریاست در کلام امام رضا علیه السلام
دو جریان در اسلام: ریاست گریز/شهرت گریز با شعار شهرتنی اهلکتنی و ریاست طلب.
سیره عموم علماء و تابعین بر اول/توجیه ریاست طلبی/نشانه ریاست طلبی مذموم/فکر میخواهد نه ریاضت/کسی را متهم نباید کرد.
از راه های جایگزین اطلاق لفظی: 1. اطلاق مقامی 2. کشف امضاء از عدم وصول رادع با وجود سیره عام و حاجت 3. اطمینان به عدم از هر طریق مانند سیره شارع بر تصرف و تعبد در معاملات نیست. گستره شریعت....