رابطه قضا با ادله امر به معروف و نهی از منکر
کلام شیخ انصاری در بیان رابطه
کلام محقق نایینی و صاحب جواهر در نقد این رابطه
بررسی کلمات اعیان ثلاثه
اصدار حکم قضایی مقدمه اقامه معروف یا رفع منکر است

قدرت بر نطق
قدرت بر شنیدن و بر زبان متخاصمین
نقد مقال
برخی شرایط قابل ذکر دیگر

بیان روایت خضر نخعی و بررسی آن

مشروعیت قضای قاضی به اعطای اختیار از سوی والی صالح است. برای یک عمل نمی‌توان دو اجرت گرفت.
پیشنهاد مادخ قانونی: جواز ارتزاق از بیت المال تا حد مصلحت،اخذ اجرت از بیت المال و اصحاب پرونده بر قضات و دیگران جایز است.
تبصره1: در صورت منع والی یا نهادی که حق منع دارد مطابق منع او عمل شود.
تبصره2: آن چه در مورد قضات گفته شد در مورد حاضران در صحن قضا و مقدمات آن نیز جاری است.
اخذ اجرت بر تبلیغ دین،اذان،تعلیم قرآن و امثال آن؛ از ادله عام نمی‌توان به منع رسید.
تتبع: محقق خویی: اخذ اجرت و رشوه بر تبلیغ احکام و تعلیم آن حرام است این کارها اقتضای مجانیت دارد.
به علاوه اطلاق ناهیه از اخذ رشوه شامل آن می‌شود.
روایت یوسف بن جابر قابل تمسک نیست. کلام محقق نایینی در رتبه قضا با ولایت.