فی دلالة الالفاظ علی معانیها - سه یا چهار نظر در مساله
1. دلالت به وضع نیست بلکه به مناسبت طبیعی یا ذاتی است(نظر عباد بن سلیمان صیمری). تعبیر به طبیعی و ذاتی هر دو هست.
استدلال صیمری: غیر این رأی موجب ترجیح بلا مرجح است که قبیح است.
اشکالات نظر صیمری: خلاف وجدان و خلاف برهان است. و الّا جهل به لغت بدون معنا است مضافا اینکه ضدان را چه می‌کنید؟ بعلاوه در واجب چه می‌گویید که بسیط بحث است؛ تکثر در حیث واجب می‌شود.
بررسی ترجیح بلا مرجح: موطن و نقطه شروع این مساله از فلسفه است.ان الشیء ما لم یجب لم یوجد - کلام متکلمان در تثبیت اولویت تا با فاعل موجَب مواجه نشویم.
جواب فلاسفه از استدلال متکلمان توجیه نقوض

اشاره به امور هشت گانه از سال قبل به عنوان مسائل فلسفه اصول فقه یا فلسفه فقه - محقق خراسانی 13 امر را به عنوان مقدمه می‌آورد که مورد اول آن با موارد هشتگانه سال قبل مشترک است.
اثر این امور در استنباط متفاوت است، هر چند هیچ کدام بی اثر نیست.طرح برخی مباحث لازم ضمن این امور.
امر اول: (امر دوم کفایة) فی تعریف الوضع و اقسامه و المعنی الحرفی و ما یناسب ذلک
به دلیل طرح دلالت وضعیه لفظیه از وضع سخن به میان آمده است.
تعریف وضع: نحو اختصاص للفظ بالمعنی ناشٍ من تخصیصه به تارة و من کثرة استعماله فیه اخری.
بر این تعریف اشکال گرفته شده است که وضع و اختصاص مرادف یکدیگر نیستند پس لازم بود تعبیر به تخصیص می‌شد.
جواب داده شده است که برای شمول وضع تعیّنی از این تعبیر استفاده شده است.

مقدمه اصول فقه (1401-1402)

متن درس